huān sǒng
huān biàn
huān róu
huān xǐ
huān cóng
huān xuè
huān lín
huān hū
huān jù
huān róng
huān hǎo
huān yì
huān juàn
huān gǎn
huān yú
huān yàn
huān mù
huān shì
huān xìng
huān kuài
huān tài
huān sòng
huān rè
huān qíng
huān xiào
huān shi
huān gòu
huān yǒng
huān yàn
huān lè
huān xiū
huān jìng
huān yóu
huān rán
huān wèi
huān yǒu
huān chàng
huān jǔ
huān xīn
huān jūn
huān xiá
huān hé
huān qī
huān xié
huān yù
huān yán
huān hài
huān xīn
huān yú
huān yuè
huān tuán
huān qù
huān yù
huān méng
huān xīng
huān shì
huān kāng
huān chén
huān yì
huān yán
huān yè
huān dòng
huān shēng
huān jiào
huān qià
huān chǎng
huān chǔ
huān biàn
huān dù
huān fú
huān yàn
huān yuè
huān shì
huān tóu
huān qī
huān mù
huān chàng
huān róng
huān jiā
huān qìng
huān qīn
huān tàn
huān dài
huān nì
huān xiào
huān jiāo
huān hǒng
huān xīn
huān gù
huān shǎng
huān ài
huān jué
huān téng
huān mén
huān hāi
huān hé
huān xǔ
huān nào
huān ēn
huān yǔ
huān gē
huān yù
huān yíng
huān qiè
huān rú
huān bó
huān shuō
huān chì
huān yā
huān xiào
huān yǐn
huān yàn
huān qì
huān yú
huān guó
huān gē
huān huì
yōu wèi
quàn wèi
huān wèi
gào wèi
cì wèi
pèi wèi
gǎn wèi
diào wèi
láo wèi
mǐn wèi
fèng wèi
yòu wèi
hè wèi
wàng wèi
yàn wèi
huàn wèi
quàn wèi
xīn wèi
chǒng wèi
cún wèi
bāo wèi
xiǎo wèi
fǔ wèi
gěng wèi
qìng wèi
yàn wèi
yú wèi
kuān wèi
fù wèi
suí wèi
zhèn wèi
xǐ wèi
zì wèi
jiě wèi
miǎn wèi
jiā wèi
ān wèi
kùn wèi
yù wèi
kuài wèi
ēn wèi
xīn wèi
guàn wèi
欢慰huānwèi
(1) 欣慰
英be gratified⒈ 欣慰；高兴。
引宋沉括《梦溪笔谈·人事一》：“今日闻降麻，士大夫莫不欢慰。”
清蒲松龄《聊斋志异·鸽异》：“公子得鱼颇欢慰否？”
叶圣陶《祖母的心》：“定儿居然退热了。最欢慰的自然是老太太。”
⒉ 懽慰：犹快慰。
引清蒲松龄《聊斋志异·王桂庵》：“翁初至，见僕辈情词恍惚，心颇疑怪；既见，始共懽慰。歷述所遭，乃知其枝梧者有由也。”
欢huān(1)（形）快乐；高兴：～度｜～呼｜～庆。(2)（形）〈方〉起劲；活跃：撒～｜雨下得～。
慰读音：wèi慰wèi(1)（动）使人心情安适：安～。(2)（动）心安：欣～。