míng lún
míng gēn
míng chuān
míng shū
míng jùn
míng zhòu
míng piào
míng zhòu
míng liè
míng mǔ
míng kǒu
míng zhuàng
míng chá
míng xián
míng wáng
míng tiě
míng zhù
míng jì
míng yǐn
míng wén
míng shū
míng zuò
míng jiào
míng dān
míng láng
míng bù
míng yìn
míng lán
míng jí
míng shǒu
míng xiàng
míng tóu
míng xián
míng qi
míng shì
míng tōng
míng dì
míng yì
míng shī
míng huá
míng bǐ
míng xiàng
míng yuán
míng zhòng
míng gōng
míng sù
míng lù
míng dé
míng bèi
míng chēng
míng huà
míng yuàn
míng shèng
míng zi
míng shǎng
míng jiàn
míng lǐ
míng jiàng
míng qiān
míng guì
míng chǎng
míng dì
míng mǎ
míng qū
míng lì
míng cái
míng líng
míng lù
míng háo
míng bān
míng shān
míng bǎo
míng piàn
míng zhe
míng shī
míng jià
míng yán
míng jiē
míng shēng
míng wù
míng fá
míng jiàng
míng gōng
míng jùn
míng fèn
míng sēng
míng gāo
míng qīng
míng xìng
míng rú
míng shēng
míng pái
míng bāng
míng chàng
míng fāng
míng shù
míng mù
míng chēng
míng jiǔ
míng huā
míng chéng
míng chén
míng jiāng
míng xíng
míng jié
míng piān
míng jué
míng xìn
míng cí
míng chǎn
míng dōu
míng chéng
míng cì
míng fǎ
míng wàng
míng wèn
míng cè
míng sù
míng dá
míng jiǎn
míng sè
míng huàn
míng jī
míng chàng
míng huì
míng mìng
míng sù
míng zǐ
míng shì
míng bǎng
míng jiā
míng shí
míng hào
míng cài
míng yì
míng yàn
míng cí
míng jiǎn
míng biàn
míng kē
míng wén
míng lù
míng xià
míng lùn
míng mù
míng liú
míng rén
míng xué
míng jù
míng jiǎn
míng tí
míng diē
míng wǎng
míng guàn
míng cì
míng jì
míng jué
míng bǔ
míng mén
míng zhāng
míng fù
míng jùn
míng é
míng cái
míng ài
míng jū
míng yù
míng bù
míng qì
míng tang
míng dié
⒈ 名酒。
引晋傅玄《七谟》：“名酎出於咸阳，甘醪贡於宜成。”
宋晁冲之《和十二兄》之四：“好事随取之，所至具名酎。”
1.人或事物的称谓：名字。名氏。名姓。名义。名分（fèn ）。名堂。名落孙山。名存实亡。
2.起名字：“秦氏有好女，自名为罗敷”。
3.做某事时用来作依据的称号：这些人以“办学”为名，行骗钱之实。
4.叫出，说出：不可名状。
5.声誉：名誉。名声。名优（ａ．出名的，优良的；ｂ．名伶）。名噪一时。名过其实。
6.有声誉的，大家都知道的：名人。名士。名师。名将（jiàng ）。名医。名著。名流。名言。名胜。名剧。
7.占有：不名一文。
8.量词，用于人：三名工人。
酎读音：zhòu重（chóng）酿的醇酒。