míng dié
míng chén
míng jué
míng xìng
míng xiàng
míng chàng
míng shū
míng jiǎn
míng lì
míng bān
míng xué
míng lù
míng wàng
míng shān
míng guì
míng yù
míng lù
míng cì
míng hào
míng huàn
míng chéng
míng piào
míng jí
míng lù
míng piān
míng jié
míng dān
míng fǎ
míng yìn
míng shí
míng tōng
míng yàn
míng xián
míng wén
míng wǎng
míng zhòu
míng shēng
míng yán
míng tang
míng sù
míng dì
míng jù
míng jiǔ
míng yì
míng yuán
míng fāng
míng cái
míng yì
míng jiǎn
míng huì
míng jiàn
míng shēng
míng huá
míng qīng
míng sù
míng jiàng
míng chǎn
míng é
míng jiào
míng cè
míng qì
míng rú
míng zhòng
míng sēng
míng liú
míng chá
míng rén
míng chǎng
míng sù
míng jùn
míng kē
míng dōu
míng jī
míng bāng
míng fù
míng yuàn
míng bù
míng huà
míng chéng
míng tí
míng qi
míng jùn
míng xià
míng jì
míng dá
míng fèn
míng shū
míng cái
míng kǒu
míng gōng
míng líng
míng jiāng
míng huā
míng shèng
míng sè
míng piàn
míng qiān
míng bǎo
míng cí
míng gōng
míng jià
míng jiē
míng wén
míng xíng
míng shǎng
míng zhòu
míng jùn
míng háo
míng shǒu
míng bǔ
míng lán
míng zhù
míng biàn
míng cài
míng jiā
míng dé
míng liè
míng bù
míng xìn
míng mǎ
míng zhe
míng mù
míng mù
míng bèi
míng zǐ
míng zhuàng
míng chēng
míng jū
míng ài
míng jiàng
míng cì
míng zhāng
míng jué
míng fá
míng chuān
míng shì
míng lǐ
míng bǐ
míng dì
míng qū
míng mìng
míng diē
míng cí
míng shù
míng chēng
míng mǔ
míng láng
míng mén
míng lún
míng jì
míng xiàng
míng shī
míng xián
míng jiǎn
míng shì
míng chàng
míng gēn
míng guàn
míng gāo
míng tóu
míng yǐn
míng wèn
míng zuò
míng bǎng
míng shī
míng wù
míng zi
míng wáng
míng pái
míng lùn
míng tiě
qí jùn
míng jùn
máo jùn
de jùn
jié jùn
xióng jùn
bā jùn
lǎng jùn
jié jùn
míng jùn
háo jùn
gāo jùn
shí jùn
xián jùn
shū jùn
zhōng jùn
tōng jùn
chěng jùn
bá jùn
shuǎng jùn
yīng jùn
cái jùn
shěn jùn
qiào jùn
kuáng jùn
shén jùn
⒈ 见“名俊”。
1.人或事物的称谓：名字。名氏。名姓。名义。名分（fèn ）。名堂。名落孙山。名存实亡。
2.起名字：“秦氏有好女，自名为罗敷”。
3.做某事时用来作依据的称号：这些人以“办学”为名，行骗钱之实。
4.叫出，说出：不可名状。
5.声誉：名誉。名声。名优（ａ．出名的，优良的；ｂ．名伶）。名噪一时。名过其实。
6.有声誉的，大家都知道的：名人。名士。名师。名将（jiàng ）。名医。名著。名流。名言。名胜。名剧。
7.占有：不名一文。
8.量词，用于人：三名工人。
儁读音：jùn古同“俊”。