míng sēng
míng chàng
míng yuàn
míng chéng
míng biàn
míng bǎo
míng mù
míng mù
míng yán
míng jiàng
míng zhòu
míng kē
míng shēng
míng zhù
míng diē
míng hào
míng jù
míng háo
míng shū
míng zi
míng bān
míng cái
míng wén
míng liè
míng bèi
míng huì
míng cè
míng sù
míng yì
míng zhāng
míng jiǎn
míng kǒu
míng lùn
míng cí
míng shī
míng fèn
míng xiàng
míng zhe
míng jiàn
míng qū
míng lǐ
míng gāo
míng jué
míng shǒu
míng chǎng
míng xià
míng jì
míng wáng
míng piào
míng huā
míng dá
míng chuān
míng cí
míng chēng
míng chǎn
míng xián
míng jié
míng gēn
míng piān
míng fá
míng mǔ
míng yǐn
míng lù
míng rú
míng sù
míng shān
míng shēng
míng tōng
míng huàn
míng xián
míng lán
míng jiāng
míng shù
míng gōng
míng dì
míng xíng
míng shì
míng xìn
míng yì
míng dié
míng láng
míng chéng
míng cái
míng jué
míng mén
míng shèng
míng lún
míng jiàng
míng shū
míng fǎ
míng jùn
míng jiǔ
míng chá
míng é
míng tóu
míng bù
míng jī
míng shǎng
míng cì
míng jiǎn
míng jùn
míng bǔ
míng sù
míng xìng
míng xué
míng yìn
míng jū
míng mǎ
míng gōng
míng chēng
míng dé
míng jiā
míng wèn
míng bǐ
míng sè
míng jiǎn
míng shí
míng lù
míng yù
míng zǐ
míng jià
míng ài
míng líng
míng wén
míng qi
míng bǎng
míng fāng
míng lì
míng guì
míng jiào
míng qiān
míng zhòu
míng huà
míng xiàng
míng dān
míng qīng
míng zhuàng
míng chén
míng shī
míng wǎng
míng jùn
míng shì
míng fù
míng lù
míng tí
míng wàng
míng piàn
míng bù
míng jì
míng jí
míng pái
míng bāng
míng chàng
míng zhòng
míng dì
míng jiē
míng rén
míng liú
míng tiě
míng guàn
míng cài
míng wù
míng cì
míng dōu
míng yuán
míng qì
míng mìng
míng zuò
míng tang
míng yàn
míng huá
⒈ 著名的戏曲演员。
引田汉《电影戏剧表演术序》：“那时我们和名伶－－ 周信芳很相熟，所以也爱跑天蟾的后台。”
骆宾基《罪证》五：“那时候荀慧生、郝寿臣等名伶都时在这里挂牌。”
有名的演员。
1.人或事物的称谓：名字。名氏。名姓。名义。名分（fèn ）。名堂。名落孙山。名存实亡。
2.起名字：“秦氏有好女，自名为罗敷”。
3.做某事时用来作依据的称号：这些人以“办学”为名，行骗钱之实。
4.叫出，说出：不可名状。
5.声誉：名誉。名声。名优（ａ．出名的，优良的；ｂ．名伶）。名噪一时。名过其实。
6.有声誉的，大家都知道的：名人。名士。名师。名将（jiàng ）。名医。名著。名流。名言。名胜。名剧。
7.占有：不名一文。
8.量词，用于人：三名工人。
伶读音：líng伶líng（名）旧时称戏曲演员：～人｜名～｜坤～｜老～工。