gǒng dōu
gǒng pā
gǒng shǔ
gǒng mù
gǒng hòu
gǒng dǐng
gǒng bài
gǒng bǎn
gǒng shǒu
gǒng yā
gǒng fú
gǒng bì
gǒng huā
gǒng mén
gǒng jiān
gǒng jià
gǒng shù
gǒng mén
gǒng xíng
gǒng zuò
gǒng zhù
gǒng mèi
gǒng gāo
gǒng péng
gǒng hù
gǒng lì
gǒng bà
gǒng wán
gǒng lèi
gǒng bǎ
gǒng xuàn
gǒng yī
gǒng quān
gǒng hēi
gǒng láng
gǒng yì
gǒng dù
gǒng mù
gǒng rào
gǒng xiá
gǒng dòng
gǒng běi
gǒng tīng
gǒng qiáo
gǒng shèng
gǒng wèi
gǒng bào
gǒng chén
gǒng jǐ
gǒng huǒ
gǒng mò
gǒng bié
gǒng chén
gǒng jí
gǒng fú
sāi mò
xián mò
mǐn mò
bào mò
róu mò
qián mò
xuán mò
chén mò
chún mò
duān mò
mǐn mò
qù mò
chén mò
dàn mò
dù mò
gōng mò
āi mò
huì mò
dàn mò
qǐn mò
jìng mò
míng mò
níng mò
miǎo mò
xiǎn mò
gòng mò
jiān mò
qiān mò
shèn mò
bēi mò
gǒng mò
fǔ mò
xún mò
jiǎn mò
jìng mò
tián mò
yǐn mò
qiāo mò
àn mò
jiǒng mò
àn mò
yàn mò
yán mò
jǐn mò
jìn mò
shǒu mò
mèn mò
yǎo mò
yǎo mò
yǐn mò
tuì mò
yǔ mò
tāo mò
yuán mò
chōng mò
guǎ mò
mǐn mò
ruǎn mò
qián mò
yōu mò
gū mò
án mò
yīn mò
jì mò
kuān mò
hūn mò
àn mò
⒈ 亦作“拱嘿”。
⒉ 拱手缄默。
引《汉书·鲍宣传》：“以苟容曲从为贤，以拱默尸禄为智。”
晋陆云《国人兵多不法启》：“是以自来拱嘿，未敢多言。”
宋邵伯温《闻见前录》卷二：“帝自此御朝，即拱默不言。大臣奏事，可即肯首，不即摇首。”
清侯方域《明都察院左都御史陈公墓志铭》：“熹皇帝拱默，中人有窃政者， 于廷即去言路亦当言。”
⒊ 指垂拱无为。
引郭沫若《中国史稿》第三编第十章第一节：“他们援道释儒，在政治上主张‘无为’，认为人君应当拱默，委政臣下。”
拱手而默默不语。形容不批评、无作为的消极保守态度。
拱gǒng(1)（动）两手相合；臂的前部上举：～手。(2)（动）环绕：～卫｜众星～月｜四山环～的大湖。(3)（动）肢体弯曲成弧形：～肩缩背｜～腰。(4)（形）建筑物成弧形的：～门｜连～坝。(5)（动）用身体撞动别的东西或拨开土地等物体：用身子～开了大门｜猪用嘴～地｜蚯蚓从地下～出许多土来｜一个孩子儿从人群里～出去了。(6)（动）植物生长；从土里向外钻或顶：苗儿～出土了。
默读音：mò默mò(1)（动）不说话；不出声：～读｜～坐｜～祷。(2)（动）默写。