yí chōu
yí mù
yí jiǎo
yí luò
yí lù
yí jū
yí shān
yí fēn
yí qīn
yí tíng
yí huì
yí mò
yí kǎo
yí liáo
yí píng
yí yǔ
yí dào
yí zhí
yí guān
yí lù
yí tiǎn
yí mí
yí shì
yí huǐ
yí yì
yí zōng
yí gù
yí pán
yí lè
yí xiǎn
yí fú
yí máo
yí děng
yí sì
yí guǎn
yí zǔ
yí líng
yí fú
yí guāng
yí tǎn
yí jiè
yí chuáng
yí bái
yí bēi
yí fù
yí qū
yí lún
yí zōu
yí gòu
yí dàn
yí yú
yí mán
yí jì
yí yóu
yí gē
yí mǐn
yí gēng
yí mèi
yí zào
yí chàng
yí cuì
yí rán
yí jiǎn
yí yóu
yí yǎ
yí dá
yí dàng
yí dūn
yí cháo
yí zú
yí dàn
yí shāng
yí lóng
yí yú
yí yán
yí huāng
yí mù
yí tài
yí jī
yí miè
yí xià
yí kuàng
yí hào
yí yì
yí qín
yí guǐ
yí dí
yí shuō
yí cán
yí yì
⒈ 平坦大道。
引《左传·成公十八年》：“今将崇诸侯之奸，而披其地，以塞夷庚。”
杜预注：“夷庚， 吴晋往来之要道。”
孔颖达疏：“夷，平也。 《诗序》云：‘《由庚》，万物得由其道。’是以庚为道也……知谓塞吴晋往来之要道也。”
晋陆机《辩亡论上》：“旋皇舆於夷庚，反帝座乎紫闥。”
⒉ 平坦貌。
引南朝陈徐陵《陈公九锡文》：“鄂坂之隘斯开，夷庚之道无塞。”
宋文天祥《题颜景彝八窗玲珑》诗之二：“泰宇有天光，八荒尽夷庚。”
⒊ 比喻王政。
引《文选·束晳＜补亡诗＞》：“荡荡夷庚，物则由之。”
李善注：“喻王者之德，羣生仰之以安也。”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
庚读音：gēng庚gēng(1)（名）天干的第七位。参看〔干支〕。(2)（名）年龄。(3)姓。