àn lì
àn hé
àn tún
àn chéng
àn pèi
àn yā
àn xiào
àn zhì
àn jiǔ
àn dìng
àn yì
àn lín
àn xùn
àn bǐ
àn zuì
àn xún
àn shāng
àn hé
àn jié
àn xù
àn cí
àn dá
àn jù
àn lǐ
àn shuō
àn jū
àn tǎo
àn nài
àn qī
àn fǎ
àn tián
àn zhāng
àn liàn
àn bān
àn mó
àn yù
àn hú
àn lùn
àn bù
àn xún
àn yǔ
àn shā
àn yàn
àn dīng
àn xuǎn
àn jiàn
àn yuàn
àn jiǎ
àn bīng
àn jīn
àn jiē
àn nà
àn bǎn
àn shí
àn jiàn
àn jiǎn
àn hē
àn xié
àn fā
àn qǔ
àn xià
àn zé
àn fù
àn chá
àn qiāo
àn wèi
àn xí
àn dú
àn fǔ
àn ǒu
àn kòu
àn mó
àn cì
àn dàn
àn jūn
àn yǎn
àn xiàn
àn wèn
àn wén
àn xíng
àn gé
àn běn
àn mài
àn jué
àn wǔ
àn shí
àn shì
àn nà
àn diào
àn yīng
àn qiú
àn yuè
àn jí
àn jié
àn zhì
àn yīn
àn jū
àn zhào
àn jué
àn líng
àn gē
àn pāi
àn jǐ
àn shěng
àn yā
àn yè
àn zhèng
àn lè
àn shì
àn yuè
àn dǔ
àn jǔ
fěn gé
yún gé
yán gé
huǒ gé
chí gé
shèn gé
dì gé
gāo gé
kuí gé
wù gé
fó gé
guǐ gé
bái gé
jìn gé
zhōng gé
qióng gé
jǔ gé
sòng gé
xiù gé
jià gé
jiǎ gé
qiáo gé
zhuāng gé
jìng gé
tái gé
gōng gé
fēi gé
shù gé
shuǐ gé
jùn gé
shān gé
rù gé
zhú gé
kuí gé
jiē gé
sān gé
bīn gé
qiáo gé
guī gé
láng gé
bǐ gé
mì gé
qí gé
fèi gé
guǎn gé
shǔ gé
xiá gé
tái gé
bài gé
hé gé
àn gé
yuān gé
dǎo gé
dān gé
xiān gé
liáng gé
bǎo gé
fù gé
suì gé
huáng gé
yì gé
shěng gé
zhōu gé
táng gé
xuān gé
tái gé
lún gé
yān gé
sēng gé
lín gé
shǐ gé
qǐn gé
tíng gé
dào gé
zhū gé
lián gé
fǔ gé
mén gé
guǐ gé
chuāng gé
dān gé
dì gé
diàn gé
luán gé
téng gé
xiāng gé
tiān gé
jūn gé
chán gé
shěn gé
lóu gé
shí gé
guān gé
tóu gé
jīn gé
kuài gé
nuǎn gé
nǎo gé
qǐ gé
sǎo gé
jié gé
bǎn gé
fèng gé
kǔn gé
zhū gé
jiǎng gé
kǔn gé
zhāi gé
kāi gé
shū gé
guān gé
hù gé
xiàng gé
líng gé
dān gé
yān gé
dǐ gé
kào gé
chū gé
nèi gé
hòu gé
gǔ gé
jǐ gé
juān gé
dān gé
jiāo gé
céng gé
ōu gé
fàn gé
niǎn gé
yōu gé
huà gé
bì gé
lóng gé
zǐ gé
yún gé
xiù gé
qīng gé
hàn gé
dōng gé
pái gé
zhí gé
péng gé
chūn gé
péng gé
qǔ gé
⒈ 搁置。
引清蒲松龄《聊斋志异·小谢》：“秋容久錮，妾以状投城隍，又被按阁，不得入，且復奈何？”
按àn(1)（动）本义：（用手或指头）压：（用手或指头）压(2)（动）压住；搁下：～下。(3)（动）抑制：～捺住心头怒火。(4)（动）用手压住不动：～住。(5)（介）依照。(6)（动）〈书〉考查；核对。(7)（动）（编者、作者等）加按语：编者～｜～时｜～脉｜～期｜～语｜～需分配。
阁读音：gé阁gé(1)（名）古代放在门上用来防止门自合的长木桩。后指门限。(2)（名）藏书的地方。(3)（名）中国传统建筑物的一种。其特点是通常四周设隔扇或栏杆回廊；供远眺、游憩、藏书和供佛之用。(4)（名）特指女子的卧房。