chī wàng
chī rén
chī zhuō
chī mó
chī xiǎng
chī dù
chī hàn
chī lóng
chī fēng
chī kè
chī hái
chī zuò
chī xiǎo
chī zi
chī zhì
chī féi
chī shuǐ
chī dù
chī guǐ
chī lóng
chī lì
chī xiàn
chī qián
chī wù
chī jiàn
chī kàn
chī fú
chī yún
chī zhǒng
chī dǎo
chī tóu
chī huà
chī lǎn
chī chuáng
chī niàn
chī yú
chī mí
chī zhǎng
chī chóng
chī huò
chī wán
chī zhèng
chī fù
chī liàn
chī dāi
chī dìng
chī zhuó
chī xīn
chī kuáng
chī dāi
chī gǔ
chī pǐ
chī ái
chī jué
chī xiào
chī yū
chī dùn
chī hān
chī wàng
chī hún
chī jì
chī shū
chī shuǎ
chī yǔ
chī yíng
chī chē
chī bìng
chī zuì
chī ér
chī bèn
chī qíng
chī tū
chī mèng
chī shǎ
chī qiú
⒈ 亦作“痴憨”。愚笨朴实。
引元张可久《寨儿令·收心》曲：“鬢髮躭珊，身子薄蓝，无语似痴憨。”
清黄景仁《除夕述怀》诗：“有儿名一生，废学增痴憨。”
清沉复《浮生六记·闺房记乐》：“王痴憨善饮， 俞豪爽善谈。”
王西彦《乡下朋友》：“那牧童注意到崖上有人在欣赏自己，就仰起头来，痴憨地笑着。”
痴chī(1)（形）傻；愚笨。(2)（形）极度迷恋某人或某种事物。(3)（形）〈方〉由于某种事物影响变傻了的；精神失常。
憨读音：hān憨hān(1)（形）傻；痴呆。(2)（形）朴实；天真。(3)（形）姓。