chī shuǐ
chī xiǎng
chī niàn
chī yǔ
chī zhèng
chī zhuó
chī hún
chī zhǎng
chī huò
chī shū
chī hān
chī chē
chī ér
chī wàng
chī mí
chī fù
chī tóu
chī zuò
chī fēng
chī yú
chī shǎ
chī bìng
chī qíng
chī jiàn
chī kuáng
chī xīn
chī bèn
chī dù
chī fú
chī jì
chī lì
chī mó
chī féi
chī zi
chī xiàn
chī yū
chī qián
chī yíng
chī zhuō
chī dāi
chī guǐ
chī pǐ
chī rén
chī lóng
chī ái
chī gǔ
chī zhì
chī wù
chī lǎn
chī shuǎ
chī mèng
chī dìng
chī wàng
chī chuáng
chī chóng
chī wán
chī kè
chī qiú
chī zuì
chī hái
chī yún
chī lóng
chī kàn
chī xiào
chī dù
chī zhǒng
chī jué
chī dǎo
chī dāi
chī liàn
chī hàn
chī tū
chī dùn
chī huà
chī xiǎo
gàn yú
kǔn yú
dà yú
yù yú
xià yú
gàng yú
yōng yú
màn yú
hūn yú
cūn yú
jiāo yú
zōu yú
shǒu yú
tún yú
zhuī yú
méng yú
chǔn yú
nú yú
àn yú
wán yú
chōng yú
yín yú
ruò yú
xiào yú
mí yú
nuò yú
pǔ yú
chōng yú
jiàn yú
fán yú
jiǎn yú
zhuān yú
hūn yú
shū yú
bǐ yú
kuáng yú
xiāng yú
chán yú
gū yú
chǔn yú
jié yú
pì yú
píng yú
chī yú
míng yú
dān yú
⒈ 亦作“痴愚”。愚昧，呆笨。
引汉王充《论衡·道虚》：“痴愚之人，尚知怪之。”
《醒世恒言·大树坡义虎送亲》：“你不念他日后老景凄凉，却去恋个死人，可不是个痴愚不孝之辈！”
瞿秋白《论文学革命及语言文字问题·鬼门关以外的战争》：“然而如果写‘痴愚’，就不如写‘呆笨’；如果写‘缄默’，就不如写‘不做声’。”
痴chī(1)（形）傻；愚笨。(2)（形）极度迷恋某人或某种事物。(3)（形）〈方〉由于某种事物影响变傻了的；精神失常。
愚读音：yú愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。