suǒ jì
suǒ wén
suǒ nǔ
suǒ lèi
suǒ jié
suǒ lòu
suǒ wēi
suǒ jiàn
suǒ guō
suǒ shòu
suǒ dú
suǒ xù
suǒ cuǒ
suǒ lián
suǒ fú
suǒ nà
suǒ chí
suǒ lǐ
suǒ xiè
suǒ huà
suǒ cái
suǒ cí
suǒ chén
suǒ lù
suǒ rèn
suǒ fù
suǒ jié
suǒ xì
suǒ yán
suǒ gù
suǒ wù
suǒ chuāng
suǒ jū
suǒ chuāng
suǒ wéi
suǒ yǔ
suǒ zī
suǒ dì
suǒ nuò
suǒ wěi
suǒ bǐ
suǒ lǚ
suǒ suì
suǒ báo
suǒ lì
suǒ suǒ
suǒ shuō
suǒ sè
suǒ wéi
suǒ lǚ
suǒ fú
suǒ jiǎ
suǒ yìn
làn jiàn
róng jiàn
gū jiàn
fā jiàn
yàn jiàn
zhǐ jiàn
cī jiàn
jī jiàn
kuáng jiàn
yì jiàn
yú jiàn
chóu jiàn
yōng jiàn
biǎn jiàn
shuāi jiàn
lòu jiàn
hán jiàn
zhūn jiàn
gǒu jiàn
yí jiàn
liáng jiàn
zéi jiàn
píng jiàn
bì jiàn
jiǎn jiàn
dī jiàn
lán jiàn
dǐ jiàn
dī jiàn
shēng jiàn
yě jiàn
wū jiàn
zhēng jiàn
rǒng jiàn
shū jiàn
tà jiàn
sù jiàn
yōu jiàn
zuì jiàn
jiǎn jiàn
gān jiàn
lún jiàn
pō jiàn
qióng jiàn
chú jiàn
xiǎo jiàn
rǒng jiàn
xià jiàn
huì jiàn
xiāng jiàn
pín jiàn
fán jiàn
miè jiàn
wěi jiàn
fàn jiàn
qīng jiàn
fú jiàn
sàn jiàn
dú jiàn
dài jiàn
wēi jiàn
bēi jiàn
wū jiàn
cè jiàn
cuì jiàn
qiān jiàn
tān jiàn
zǐ jiàn
bǐ jiàn
rǔ jiàn
guì jiàn
líng jiàn
suǒ jiàn
微贱。
指微贱的人。
⒈ 微贱。
引《三国志·魏志·陈思王植传》“﹝文帝﹞诛丁仪、丁廙并其男口” 裴松之注引晋张隐《文士传》：“廙曰：‘此国家之所以兴衰，天下之所以存亡，非愚劣琐贱者所敢与及。’”
唐李峤《谢腊日赐口脂表》：“分八子之膏腴，及三臣之琐贱。”
⒉ 指微贱的人。
引黄人《＜小说林＞发刊词》：“蠆髮学僮，蛾眉居士，上自建牙张翼之尊严，下迄雕面粥容之琐贱，眡沫一卷，而不忍遽置者，小説也。”
谦称地位卑微。
琐suǒ（形）细碎。
贱读音：jiàn贱jiàn(1)（形）（价钱）低（跟‘贵’相对）：～卖｜～价｜菜～了。(2)（形）地位低下（跟‘贵’相对）：贫～｜卑～。(3)（形）卑鄙；下贱：～骨头｜～脾气。(4)（形）谦辞；称有关自己的事物：（您）贵姓？～姓王。