yú zhì
yú sù
yú xī
yú dòng
yú xiǔ
yú guǎng
yú chán
yú chǔn
yú yí
yú huái
yú yī
yú què
yú chōng
yú gǔ
yú bì
yú fán
yú nú
yú zhī
yú mèi
yú sú
yú duò
yú yōng
yú lǎo
yú zhuō
yú chǔn
yú àn
yú lǔ
yú zhí
yú hàn
yú hān
yú fū
yú měng
yú ruò
yú xiào
yú báo
yú rén
yú kuáng
yú liè
yú guǎn
yú jiàn
yú míng
yú bǐ
yú gù
yú gǔ
yú jiān
yú juàn
yú sè
yú chéng
yú mào
yú duǎn
yú kǔn
yú wán
yú tún
yú méng
yú qíng
yú mào
yú shèn
yú zhuó
yú zhōng
yú fù
yú lóng
yú nán
yú sǒu
yú zéi
yú àn
yú yín
yú jiàn
yú yě
yú lǜ
yú chī
yú lòu
yú mí
yú nòng
yú kěn
yú dàn
yú xīn
yú yōng
yú shī
yú cè
yú méng
yú biǎn
yú àn
yú luàn
yú méng
yú jìn
yú rú
yú gōng
yú róu
yú gàn
yú gǔ
yú jiǎo
yú wèi
yú wǎng
yú pǔ
yú kuì
yú hāng
yú dùn
yú zhǔ
yú dùn
yú bào
yú bèn
yú qiǎn
yú xìng
yú yǒng
yú chōng
yú làn
yú xián
yú huò
yú zhuàng
yú yán
yú wū
yú kuǎn
yú ǎo
yú nuò
yú lǔ
yí jiàn
zhūn jiàn
wēi jiàn
yàn jiàn
pín jiàn
biǎn jiàn
dú jiàn
rǒng jiàn
bǐ jiàn
fú jiàn
róng jiàn
wū jiàn
rǔ jiàn
cī jiàn
yě jiàn
zhēng jiàn
wū jiàn
dī jiàn
chóu jiàn
làn jiàn
xiǎo jiàn
pō jiàn
shuāi jiàn
gǒu jiàn
fàn jiàn
dài jiàn
yōu jiàn
cuì jiàn
yōng jiàn
kuáng jiàn
sù jiàn
yú jiàn
lún jiàn
qīng jiàn
jiǎn jiàn
fán jiàn
bì jiàn
shū jiàn
zǐ jiàn
shēng jiàn
suǒ jiàn
zhǐ jiàn
xià jiàn
miè jiàn
hán jiàn
qiān jiàn
guì jiàn
dǐ jiàn
huì jiàn
cè jiàn
lòu jiàn
fā jiàn
gān jiàn
yì jiàn
qióng jiàn
píng jiàn
líng jiàn
jī jiàn
xiāng jiàn
gū jiàn
tān jiàn
tà jiàn
liáng jiàn
zéi jiàn
wěi jiàn
jiǎn jiàn
dī jiàn
chú jiàn
bēi jiàn
lán jiàn
zuì jiàn
rǒng jiàn
sàn jiàn
⒈ 愚昧卑贱之人。
引南朝宋颜延之《还至梁城作》诗：“愚贱同堙灭，尊贵谁独闻。”
清王夫之《薑斋诗话·夕堂永日绪论外编》：“其中奇字，乃三代时方言俗语，愚贱通知者。”
愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。
贱读音：jiàn贱jiàn(1)（形）（价钱）低（跟‘贵’相对）：～卖｜～价｜菜～了。(2)（形）地位低下（跟‘贵’相对）：贫～｜卑～。(3)（形）卑鄙；下贱：～骨头｜～脾气。(4)（形）谦辞；称有关自己的事物：（您）贵姓？～姓王。