fàn nì
fàn zhòng
fàn nù
fàn shé
fàn hún
fàn xiāo
fàn wēi
fàn mén
fàn juàn
fàn lěi
fàn kē
fàn xián
fàn àn
fàn kuáng
fàn jiàng
fàn mào
fàn sāi
fàn shǒu
fàn xìng
fàn bá
fàn èr
fàn zuǐ
fàn jiān
fàn jiè
fàn bì
fàn dòu
fàn chù
fàn chù
fàn hài
fàn lì
fàn lì
fàn zhèng
fàn tóu
fàn fēn
fàn què
fàn lì
fàn zhì
fàn xìn
fàn jiān
fàn jiàn
fàn kēi
fàn duì
fàn shang
fàn jiàn
fàn liè
fàn sè
fàn rén
fàn wǔ
fàn zhāi
fàn guǎ
fàn guī
fàn wǔ
fàn mìng
fàn wéi
fàn xīn
fàn zāng
fàn jì
fàn chuáng
fàn yán
fàn wěi
fàn fá
fàn jiào
fàn chù
fàn xiǎng
fàn zhèng
fàn nán
fàn yè
fàn dǎo
fàn yán
fàn hán
fàn chóu
fàn sī
fàn suì
fàn yóu
fàn tǔ
fàn chǐ
fàn kè
fàn shǔ
fàn wēi
fàn liè
fàn yì
fàn guī
fàn luàn
fàn jiè
fàn huì
fàn lín
fàn cuò
fàn qū
fàn yí
fàn shāng
fàn guān
fàn gàn
fàn fēng
fàn diào
fàn zuì
fàn zhuō
fàn lǜ
fàn è
fàn wéi
fàn shùn
fàn shì
fàn mǎo
fàn jìn
fàn jiē
fàn jiē
fàn shēng
fàn nán
fàn biān
fàn shǎ
fàn jìng
fàn bào
fàn bìng
fàn huàn
fàn kòu
fàn fǎ
fàn kùn
qióng jiàn
yí jiàn
tà jiàn
chú jiàn
rǔ jiàn
yì jiàn
dú jiàn
shēng jiàn
suǒ jiàn
jiǎn jiàn
lún jiàn
zhūn jiàn
zǐ jiàn
bì jiàn
rǒng jiàn
huì jiàn
liáng jiàn
fán jiàn
sù jiàn
fàn jiàn
shū jiàn
miè jiàn
jiǎn jiàn
wū jiàn
píng jiàn
biǎn jiàn
dī jiàn
gū jiàn
lòu jiàn
cè jiàn
shuāi jiàn
wēi jiàn
wū jiàn
líng jiàn
zéi jiàn
qiān jiàn
làn jiàn
dài jiàn
xiāng jiàn
yàn jiàn
zhēng jiàn
yōng jiàn
kuáng jiàn
fú jiàn
tān jiàn
sàn jiàn
fā jiàn
bǐ jiàn
xiǎo jiàn
gǒu jiàn
yú jiàn
jī jiàn
yōu jiàn
qīng jiàn
gān jiàn
chóu jiàn
guì jiàn
dī jiàn
rǒng jiàn
pō jiàn
cuì jiàn
bēi jiàn
yě jiàn
zhǐ jiàn
cī jiàn
zuì jiàn
xià jiàn
lán jiàn
róng jiàn
pín jiàn
dǐ jiàn
wěi jiàn
hán jiàn
⒈ 谓轻意招惹，自取其辱。
引《官场现形记》第四四回：“我説他们这些人是犯贱的，一定要弄得人家上门，不知是何打算！”
朱自清《中国歌谣·歌谣的结构》引绍兴歌谣：“七叮八当，九九归源，十足犯贱。”
骂人的话。指天生的贱骨头，只要人打骂。
犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。
贱读音：jiàn贱jiàn(1)（形）（价钱）低（跟‘贵’相对）：～卖｜～价｜菜～了。(2)（形）地位低下（跟‘贵’相对）：贫～｜卑～。(3)（形）卑鄙；下贱：～骨头｜～脾气。(4)（形）谦辞；称有关自己的事物：（您）贵姓？～姓王。