zhǐ jiàn
zhūn jiàn
dǐ jiàn
fán jiàn
cè jiàn
jiǎn jiàn
píng jiàn
qiān jiàn
rǔ jiàn
lún jiàn
zuì jiàn
sù jiàn
rǒng jiàn
bǐ jiàn
sàn jiàn
liáng jiàn
bì jiàn
yàn jiàn
róng jiàn
zhēng jiàn
pō jiàn
chóu jiàn
yě jiàn
yì jiàn
xià jiàn
dú jiàn
tān jiàn
làn jiàn
cuì jiàn
dài jiàn
pín jiàn
huì jiàn
miè jiàn
rǒng jiàn
fàn jiàn
wēi jiàn
suǒ jiàn
dī jiàn
jī jiàn
wū jiàn
cī jiàn
shuāi jiàn
yōng jiàn
shēng jiàn
dī jiàn
fā jiàn
jiǎn jiàn
yú jiàn
wū jiàn
hán jiàn
lòu jiàn
kuáng jiàn
chú jiàn
xiǎo jiàn
zǐ jiàn
wěi jiàn
bēi jiàn
yí jiàn
qióng jiàn
fú jiàn
gǒu jiàn
líng jiàn
zéi jiàn
guì jiàn
xiāng jiàn
lán jiàn
gū jiàn
yōu jiàn
shū jiàn
qīng jiàn
gān jiàn
biǎn jiàn
tà jiàn
⒈ 指女奴。
引《北齐书·孙腾传》：“初，北境乱离，﹝腾﹞亡一女，及贵，远加推访，终不得，疑其为人婢贱。及为司徒，奴婢诉良者，不研虚实，率皆免之，愿免千人，冀得其女。”
婢bì（名）婢女；旧社会里被迫供有钱人家使用的年轻女子。
贱读音：jiàn贱jiàn(1)（形）（价钱）低（跟‘贵’相对）：～卖｜～价｜菜～了。(2)（形）地位低下（跟‘贵’相对）：贫～｜卑～。(3)（形）卑鄙；下贱：～骨头｜～脾气。(4)（形）谦辞；称有关自己的事物：（您）贵姓？～姓王。