cī pǐn
cī miàn
cī lìn
cī huǐ
cī chún
cī huǐ
cī tè
cī bìng
cī xìn
cī zá
cī qiān
cī shī
cī yì
cī zhèng
cī gòu
cī lì
cī gòu
cī bó
cī máo
cī jiù
cī jiàn
cī yì
cī wèn
cī wù
cī guó
cī wū
cī yōng
cī lì
cī zhāi
cī lì
cī lèi
cī fèi
cī jiǎ
cī lèi
cī duǎn
cī diǎn
cī xià
cī diàn
cī miù
cī yà
cī lǐ
cī dǐ
cī zhuō
cī lòu
róng jiàn
xiǎo jiàn
cuì jiàn
líng jiàn
yì jiàn
gān jiàn
dī jiàn
yú jiàn
fàn jiàn
tà jiàn
dǐ jiàn
fā jiàn
wěi jiàn
jī jiàn
rǒng jiàn
shēng jiàn
yōng jiàn
qiān jiàn
cī jiàn
zhǐ jiàn
bēi jiàn
zhēng jiàn
gū jiàn
bǐ jiàn
pín jiàn
zuì jiàn
yí jiàn
biǎn jiàn
yě jiàn
wū jiàn
zéi jiàn
dài jiàn
làn jiàn
huì jiàn
miè jiàn
lòu jiàn
rǒng jiàn
chú jiàn
shuāi jiàn
wēi jiàn
guì jiàn
tān jiàn
sù jiàn
qióng jiàn
gǒu jiàn
pō jiàn
dī jiàn
zhūn jiàn
dú jiàn
kuáng jiàn
fán jiàn
lán jiàn
suǒ jiàn
chóu jiàn
liáng jiàn
shū jiàn
yōu jiàn
jiǎn jiàn
rǔ jiàn
cè jiàn
jiǎn jiàn
zǐ jiàn
qīng jiàn
xià jiàn
bì jiàn
xiāng jiàn
wū jiàn
fú jiàn
hán jiàn
lún jiàn
píng jiàn
sàn jiàn
yàn jiàn
⒈ 卑贱。
引南朝梁范云《赠张徐州谡》诗：“物情弃疵贱，何独顾衡闈。”
唐骆宾王《上吏部侍郎帝京篇》：“猥以疵贱之资，谬奉清通之盼。”
宋王安石《上欧阳永叔书》之二：“某以不肖，愿趋走於先生长者之门久矣，初以疵贱，不能自通。”
⒉ 卑贱的人。
引唐钱起《温泉宫礼见》诗：“沧溟不让水，疵贱也朝天。”
唐牛僧孺《玄怪录·魏朋》：“愿言敦畴昔，勿以弃疵贱。”
唐牛僧孺《玄怪录·岑顺》：“猥烦德音，屈顾疵贱。”
疵cī（名）缺点；毛病。
贱读音：jiàn贱jiàn(1)（形）（价钱）低（跟‘贵’相对）：～卖｜～价｜菜～了。(2)（形）地位低下（跟‘贵’相对）：贫～｜卑～。(3)（形）卑鄙；下贱：～骨头｜～脾气。(4)（形）谦辞；称有关自己的事物：（您）贵姓？～姓王。