dú yǎn
dú mào
dú jì
dú xùn
dú yuè
dú mèn
dú liè
dú qiē
dú wù
dú zhì
dú pǐn
dú liú
dú mà
dú gōu
dú làng
dú gōu
dú zhú
dú ěr
dú pū
dú xìng
dú é
dú wěi
dú rè
dú nüè
dú jiàn
dú tòng
dú gǔ
dú fù
dú yǐn
dú yè
dú bì
dú yùn
dú jǐng
dú huī
dú huà
dú xiāo
dú yàn
dú xiàn
dú cǎo
dú dú
dú guāng
dú móu
dú ěr
dú zhàng
dú lüè
dú xíng
dú hài
dú lì
dú shé
dú zhǒng
dú yào
dú shǐ
dú huàn
dú kǔ
dú jì
dú shé
dú zéi
dú sǐ
dú lì
dú huò
dú hán
dú jiǔ
dú jūn
dú liè
dú hē
dú rén
dú lì
dú bǐ
dú yá
dú shǔ
dú luàn
dú nù
dú zhì
dú chuāng
dú lóng
dú liáo
dú fàn
dú wèi
dú chì
dú hèn
dú wù
dú lín
dú shì
dú wēi
dú shòu
dú yín
dú shā
dú chóng
dú ōu
dú shǒu
dú niè
dú huì
dú fàn
dú huì
dú yān
dú nǚ
dú zhèng
dú fù
dú chóu
dú kǒu
dú lì
dú hěn
dú là
dú cì
dú fēn
dú sù
dú dǎ
dú qì
dú lì
dú bìng
dú mái
dú zī
dú mà
kě tòng
fù tòng
cè tòng
zhèn tòng
cháng tòng
qǔ tòng
suān tòng
téng tòng
rěn tòng
shēng tòng
hù tòng
nài tòng
qù tòng
jí tòng
xìn tòng
sōng tòng
nuǎn tòng
cì tòng
bào tòng
zuò tòng
bēi tòng
zhǐ tòng
kù tòng
āi tòng
jīng tòng
suān tòng
shěn tòng
shāng tòng
jiǎ tòng
chè tòng
yā tòng
dùn tòng
jiē tòng
chuāng tòng
kǔ tòng
bìng tòng
jiǎo tòng
fèn tòng
chù tòng
zhèn tòng
tóu tòng
chuāng tòng
qiē tòng
zhí tòng
xīn tòng
zhèng tòng
cǎn tòng
chuàng tòng
jí tòng
chóu tòng
jiǎo tòng
cǎn tòng
fēn tòng
chén tòng
yǐn tòng
ròu tòng
yǐn tòng
gǎn tòng
jiù tòng
rú tòng
kuì tòng
chì tòng
ruǎn tòng
jīng tòng
qì tòng
dú tòng
jù tòng
chǔ tòng
jiān tòng
dào tòng
hài tòng
yuàn tòng
yú tòng
zhǒng tòng
nuǎn tòng
fù tòng
fèn tòng
kuān tòng
⒈ 痛楚；苦痛。
引汉应劭《风俗通·穷通·太傅汝南陈蕃》：“﹝陈蕃﹞从者击亭卒数下，亭长闭门，收其诸生人客，皆厌毒痛。”
《后汉书·寇荣传》：“﹝臣﹞伏於两观，陈诉毒痛。”
《法苑珠林》卷十四：“地狱皆休，毒痛不行。”
⒉ 荼毒。
引《后汉书·臧宫传》：“匈奴贪利，无有礼信，穷则稽首，安则侵盗，缘边被其毒痛，中国忧其抵突。”
1. 有害的性质或有害的东西：毒气。毒性。毒饵。毒药。毒蛇。吸毒。贩毒。
2. 害，伤害：毒害。毒化。毒杀。莫予毒也（没有谁能危害我，即谁也不能把我怎么样）。
3. 凶狠，猛烈：毒辣。毒计。毒刑。狠毒。恶毒。
4. 恨，以为苦：令人愤毒。
痛读音：tòng痛tòng(1)（形）悲伤：～心。(2)（形）尽情地；深切地；彻底的：～快。(3)（形）疼痛。