cū gàng
cū kè
cū zēng
cū dìng
cū zhī
cū wán
cū yìng
cū dà
cū xì
cū tōng
cū hāng
cū sòng
cū fú
cū yán
cū zhì
cū xíng
cū zhōng
cū jì
cū qiě
cū zhì
cū fěn
cū chǒu
cū fú
cū xún
cū shì
cū lǚ
cū chī
cū rén
cū cū
cū zàng
cū cí
cū zòng
cū cǎo
cū jìn
cū lüè
cū guài
cū mí
cū wū
cū shǐ
cū zhān
cū gōng
cū yào
cū zhòng
cū chù
cū shuāi
cū yì
cū liáng
cū wěi
cū zhuó
cū shū
cū lì
cū màn
cū sè
cū ruí
cū yǔ
cū shēng
cū cāo
cū chǔn
cū háo
cū shū
cū cū
cū cì
cū zào
cū lòu
cū jǐn
cū kuài
cū xíng
cū měng
cū ruò
cū bó
cū mǎng
cū cuì
cū lì
cū wèn
cū lǔ
cū pǔ
cū shù
cū è
cū hàn
cū fàn
cū miào
cū mǐ
cū wù
cū shū
cū miù
cū qiǎn
cū lù
cū kuáng
cū cái
cū lǜ
cū shí
cū sè
cū lǚ
cū gǔ
cū huì
cū lì
cū shū
cū yī
cū bèn
cū bì
cū mì
cū máo
cū rǒng
cū dàn
cū xiǎn
cū bǐ
cū sú
cū bào
cū bù
cū wǔ
cū guǎng
cū cái
cū liè
cū lǔ
cū gù
cū guān
cū xiāng
cū lùn
cū qiáng
cū gěng
cū zhuō
cū lǔ
cū xióng
cū jiàn
cū yòng
cū jū
cū zhuàng
cū xiè
cū zhōu
gǔ bì
dùn bì
bìng bì
jī bì
cán bì
pò bì
bǔ bì
dùn bì
dài bì
shí bì
lǎo bì
líng bì
lún bì
guǐ bì
qú bì
jiāo bì
diāo bì
wán bì
xí bì
tuí bì
wāng bì
shuāi bì
liè bì
bó bì
wán bì
biān bì
yǎn bì
héng bì
wǔ bì
gòu bì
jiǒng bì
luàn bì
tōng bì
xiǔ bì
bēi bì
fán bì
jiān bì
gé bì
xū bì
qíng bì
mí bì
shé bì
chéng bì
yí bì
yǔ bì
qiān bì
zuò bì
yǔ bì
rǎo bì
chē bì
dān bì
jiù bì
bó bì
gòng bì
xìn bì
huāng bì
diāo bì
wán bì
qióng bì
wěi bì
mí bì
qiǎn bì
cū bì
zuò bì
lóng bì
wén bì
qī bì
jī bì
láo bì
zhì bì
chén bì
léi bì
chú bì
gù bì
lí bì
pí bì
é bì
bà bì
qiàn bì
pín bì
chuān bì
jiǎn bì
jī bì
tún bì
dān bì
yú bì
sī bì
dù bì
gù bì
sāo bì
kùn bì
fáng bì
sù bì
shì bì
jí bì
yǐn bì
lì bì
cū bì
mí bì
jiā bì
liú bì
⒈ 亦作“麁弊”。
⒉ 粗鲁欺诈。
引《华严经·离世间品之二》：“或以麁弊恶语而相毁辱，或以刀杖瓦石而加损害。”
⒊ 粗糙而又破旧。
引《百喻经·贫人烧粗褐衣喻》：“汝种姓端正，贵人之子，云何著此麤弊衣褐？”
唐玄奘《大唐西域记·窣利地区总述》：“虽富巨万，服食麤弊。”