dùn è
dùn duàn
dùn xùn
dùn yān
dùn xiē
dùn jiǎ
dùn bì
dùn qì
dùn kuī
dùn wù
dùn jiě
dùn yǔ
dùn qǔ
dùn duàn
dùn xiāo
dùn cuì
dùn fú
dùn jūn
dùn wǎng
dùn diē
dùn bó
dùn zhuàng
dùn shuāi
dùn dāo
dùn zhèng
dùn chí
dùn lún
dùn hàn
dùn dòu
dùn xiǔ
dùn dì
dùn jì
dùn yīng
dùn duó
dùn rǔ
dùn jù
dùn rèn
dùn yì
dùn jìn
dùn è
dùn mén
dùn jué
dùn tuō
dùn lù
dùn jué
dùn lì
dùn hàn
dùn jiē
dùn chuǎn
dùn chǔ
dùn liè
dùn yòng
dùn kùn
dùn ěr
dùn duàn
dùn jiǎo
dùn shēn
dùn gōng
dùn pèi
dùn cuò
dùn gǔ
dùn lǚ
dùn bèi
dùn tā
dùn yǔ
dùn pú
dùn bǎo
dùn lǎo
dùn bīng
dùn è
dùn jǐ
dùn rán
dùn zú
dùn jì
dùn dì
dùn hū
dùn jiào
dùn huō
dùn cuì
dùn rǎo
dùn sǎng
dùn shí
dùn mù
dùn dǎng
dùn qì
dùn yè
dùn cuò
dùn kāi
dùn kǒu
dùn shuō
dùn shǒu
dùn jiāng
dùn kōng
dùn bǎo
dùn zhù
dùn zhōu
dùn liú
dùn rù
dùn hé
dùn léi
dùn mèi
dùn zhì
dùn yáng
dùn bì
dùn hào
dùn fú
dùn zhěng
dùn wò
dùn kè
dùn wěi
dùn fàng
dùn fàn
dùn sù
dùn xià
dùn cì
dùn piě
dùn pāi
dùn jí
dùn luò
dùn zuó
dùn fáng
dùn le
dùn zú
dùn bì
dùn jī
dùn shè
dùn fǎ
dùn guān
dùn pǐ
dùn fèi
dùn zǔ
dùn chí
dùn jiàn
dùn dùn
dùn bǐ
dùn hùn
dùn wán
diāo bì
qiān bì
chéng bì
guǐ bì
láo bì
qíng bì
zuò bì
luàn bì
huāng bì
yí bì
tōng bì
chuān bì
bìng bì
lí bì
zhì bì
qú bì
jiù bì
dān bì
yǎn bì
shé bì
wén bì
kùn bì
sāo bì
biān bì
gòng bì
jiǒng bì
xiǔ bì
jiǎn bì
qiàn bì
dān bì
tún bì
mí bì
héng bì
fán bì
yú bì
dùn bì
chén bì
jiān bì
diāo bì
bó bì
bēi bì
lún bì
sī bì
wán bì
líng bì
cū bì
wāng bì
jiā bì
jī bì
yǐn bì
é bì
pò bì
shì bì
wán bì
lóng bì
dù bì
gé bì
mí bì
gù bì
rǎo bì
tuí bì
pí bì
sù bì
wǔ bì
dùn bì
fáng bì
cū bì
qióng bì
qī bì
jī bì
cán bì
bà bì
jī bì
jiāo bì
xí bì
jí bì
léi bì
shí bì
bó bì
dài bì
yǔ bì
mí bì
wěi bì
lǎo bì
chē bì
lì bì
liú bì
gǔ bì
bǔ bì
gòu bì
pín bì
yǔ bì
liè bì
zuò bì
qiǎn bì
xìn bì
gù bì
xū bì
shuāi bì
wán bì
chú bì
顿弊dùnbì
(1) 困顿弊败;败坏
.英exhausted and corrupt⒈ 犹疲顿。
引《魏书·高昌传》：“或云昔汉武遣兵西讨，师旅顿弊其中，尤困者因往焉。”
北魏杨衒之《洛阳伽蓝记·闻义里》：“大王亲总三军，远临边境，寒暑骤移，不无顿弊？”
⒉ 废败；损坏。
引《国语·周语中》“君之武震，无乃玩而顿乎” 三国吴韦昭注：“言举非义兵，诛罚失当，故君之武威将见慢黷顿弊也。”
《资治通鉴·唐高祖武德七年》：“会关中久雨，粮运阻絶，士卒疲於征役，器械顿弊，朝廷及军中咸以为忧。”
宋苏轼《教战守策》：“数十年之后，甲兵顿弊，而人民日以安於佚乐。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
弊读音：bì弊bì(1)（名）欺诈蒙骗、图占便宜的行为：营私舞～。(2)（名）害处；毛病：兴利除～。