cū fú
cū zhōu
cū máo
cū chī
cū shù
cū gàng
cū rén
cū fú
cū qiáng
cū cāo
cū zēng
cū lǜ
cū kè
cū zhān
cū lì
cū yì
cū guài
cū wǔ
cū cí
cū xióng
cū mǎng
cū sè
cū hāng
cū wěi
cū shū
cū cū
cū sòng
cū lǚ
cū dìng
cū ruò
cū pǔ
cū gōng
cū zhì
cū zhòng
cū hàn
cū qiǎn
cū xún
cū zhī
cū fěn
cū bì
cū lǔ
cū shū
cū shì
cū gěng
cū dà
cū yìng
cū jǐn
cū wū
cū guǎng
cū lù
cū jiàn
cū shuāi
cū jū
cū shí
cū xíng
cū cuì
cū kuài
cū bó
cū cū
cū bù
cū dàn
cū wù
cū cǎo
cū cái
cū zàng
cū yòng
cū shū
cū liè
cū wán
cū yī
cū rǒng
cū liáng
cū gù
cū gǔ
cū tōng
cū cì
cū xiǎn
cū mí
cū shēng
cū wèn
cū lùn
cū lǔ
cū shǐ
cū zào
cū bǐ
cū měng
cū zhuō
cū chǒu
cū qiě
cū lǔ
cū xiè
cū ruí
cū bào
cū lòu
cū fàn
cū chǔn
cū sè
cū yán
cū miù
cū xíng
cū zhōng
cū xiāng
cū sú
cū miào
cū zhì
cū zòng
cū lǚ
cū jìn
cū bèn
cū lì
cū guān
cū yào
cū háo
cū jì
cū kuáng
cū mǐ
cū yǔ
cū cái
cū lì
cū è
cū zhuàng
cū xì
cū zhuó
cū mì
cū huì
cū chù
cū màn
cū lüè
cū shū
cū sè
gěng sè
àn sè
zhān sè
gǔ sè
shēng sè
jiǒng sè
kǔ sè
yīn sè
zhì sè
wèi sè
xiū sè
xíng sè
dùn sè
hán sè
shū sè
dì sè
yīn sè
chí sè
gěng sè
yū sè
qīng sè
kū sè
lìn sè
sī sè
gàn sè
qí sè
wū sè
huì sè
hān sè
dāi sè
hài sè
ān sè
lěng sè
jiǎo sè
xiǎn sè
bǎn sè
nè sè
xiù sè
níng sè
jiǎn sè
jǐn sè
yìng sè
niù sè
jiǒng sè
lìn sè
qiān sè
guài sè
náng sè
xiāo sè
cū sè
zhì sè
shī sè
qiào sè
jí sè
yōu sè
xiǎn sè
xián sè
jiān sè
suān sè
qiǎn sè
nián sè
gé sè
chàn sè
shēng sè
pǔ sè
wán sè
pì sè
hé sè
dàn sè
《华严经•净行品》：“得麤涩食，当众愿生，心.无染者，绝世贪爱。”
粗恶；粗糙，不细润。
比喻艰困。
亦作“麤澁 ”。亦作“麄涩”。
1.粗恶；粗糙，不细润。《华严经·净行品》：“得麤涩食，当众愿生，心无染者，絶世贪爱。”《莲华经·随喜功德品》：“唇不下垂，亦不褰缩，不麤涩，不疮胗。” 唐无名氏《玉泉子》：“ 夏侯孜为左拾遗，常着桂管布衫朝謁。 开成中， 文宗无忌讳好文，问孜衫何太麄澁。具言桂管产此布，厚，可以御寒。” 苏曼殊《遯迹记》：“时此众生，身体麤澁，光明转灭，无復神足，不能飞行。”
比喻艰困。
宋叶适《上宁宗皇帝札子（嘉泰三年）》之二：“习熟渐久，方能捨燕安而乐麤澁，易脆腐而为坚强，劲虏在前，行者思奋。”
同“粗”。
涩读音：sè涩sè(1)（名）像明矾或不熟的柿子那样使舌头感到麻木干燥的味道。(2)（形）摩擦时阻力大；不滑润：轮轴发～；该上油了。(3)（形）（文句）不流畅；难读；难懂：艰～。