pān fèng
pān fān
pān lián
pān mó
pān lún
pān yǐ
pān jī
pān yán
pān zhì
pān liàn
pān bǐ
pān yuán
pān wàn
pān hé
pān guì
pān jī
pān lín
pān lóng
pān hú
pān xiǎng
pān jiāo
pān mù
pān wū
pān péi
pān wàng
pān rǎn
pān zhǐ
pān jiàn
pān pèi
pān jiē
pān rán
pān yǐn
pān liáo
pān nòng
pān fèng
pān yōng
pān fù
pān fú
pān lín
pān yán
pān bàn
pān nǐ
pān yán
pān zhāi
pān lì
pān lù
pān qiān
pān tán
pān xiōng
pān lán
pān yuán
pān qīn
pān zhuī
pān shēng
pān lèi
pān jìn
pān yì
pān dēng
pān bó
pān tiáo
pān yuán
pān yī
pān zhǐ
pān wèn
pān yún
pān chě
pān hóng
pān hào
pān bǎi
pān gòng
pān luán
pān gāo
pān fù
pān yuán
pān wéi
pān gào
pān zhé
pān huā
pān yuè
pān pá
pān chóu
pān qín
pān hài
pān kǎn
pān jiāo
pān guāng
pān sòng
pān liú
pān niè
pān huà
pān chán
⒈ 谓手攀屋椽。
引《史记·司马相如列传》：“俛杳眇而无见，仰攀橑而捫天。”
《汉书·司马相如传上》载此文，但作“拜撩”。 颜师古注：“撩，椽也……言臺榭之高，有升上之者，俯视则不见地，仰攀其椽，可以摸天也。撩，音老。”
攀pān(1)（动）抓住东西往上爬：～扯｜～登。(2)（动）指跟地位高的人结亲戚或拉关系：～亲。(3)（动）设法接触；牵扯：～谈。
橑读音：liáo1.屋椽：“桂栋兮兰～，辛夷楣兮药房。”
2.车盖弓：“古之为路车也，盖圆以象天，二十八～以象列星。”
3.柴薪。
4.古书上说的一种药草。