pān pèi
pān chán
pān lóng
pān fèng
pān xiǎng
pān mó
pān nòng
pān jī
pān fú
pān niè
pān fù
pān nǐ
pān lún
pān yǐn
pān qīn
pān yuán
pān rǎn
pān bǐ
pān yuán
pān yōng
pān yuán
pān kǎn
pān hú
pān gào
pān sòng
pān liáo
pān wū
pān hóng
pān lán
pān wàn
pān lián
pān hào
pān wàng
pān zhé
pān hài
pān zhǐ
pān hé
pān yī
pān jī
pān guāng
pān yán
pān yì
pān tán
pān yún
pān yuè
pān xiōng
pān lì
pān zhāi
pān chě
pān huā
pān jìn
pān péi
pān fān
pān rán
pān chóu
pān bó
pān jiàn
pān gāo
pān jiāo
pān liú
pān zhǐ
pān qiān
pān fù
pān lèi
pān lù
pān mù
pān qín
pān zhuī
pān liàn
pān lín
pān tiáo
pān dēng
pān wéi
pān gòng
pān zhì
pān yán
pān yán
pān pá
pān huà
pān lín
pān guì
pān yǐ
pān fèng
pān jiē
pān luán
pān yuán
pān shēng
pān jiāo
pān bǎi
pān wèn
pān bàn
yǎo chě
lào che
jūn chě
zhān chě
guà chě
pān chě
héng chě
bái chě
sī chě
bā chě
liě che
xiā chě
tuō chě
guǐ chě
hú chě
xián chě
xián chě
lián chě
xián chě
niǔ chě
cāo chě
bān chě
lā che
jiū chě
bāi chě
níng chě
qiān chě
攀扯pānchě
(1).牵连;拉扯(旧时多指牵连别人获罪);高攀
英implicate⒈ 牵连；拉扯。
引元施惠《幽闺记·文武同盟》：“莫非恐人拿住，要攀扯着我么？”
《二刻拍案惊奇》卷三：“况且京师中人不知外方头路，不喜欢攀扯外方亲戚，一心要把这丹桂许与姪儿去。”
《三侠五义》第三八回：“兄若不应承，难道还攀扯闺阁弱质，坏他的清白？愚兄惟有一死而已！”
赵树理《李有才板话》四：“自从把喜富带走以后， 老恒元总是放心不下，生怕把他与自己有关的事攀扯出来。”
⒉ 指相互牵连的关系。
引周立波《山乡巨变》下二二：“符贱庚从前跟龚子元也有来往，他如今远走高飞，自然没有人去找他的攀扯。”
攀拉关系。
攀pān(1)（动）抓住东西往上爬：～扯｜～登。(2)（动）指跟地位高的人结亲戚或拉关系：～亲。(3)（动）设法接触；牵扯：～谈。
扯读音：chě扯chě(1)（动）拉：拉～｜没等他说完～着他就走｜～开嗓子喊。(2)（动）撕；撕下：～五尺布｜把墙上的旧广告～下来。(3)（动）漫无边际地闲谈：东拉西～。