pān sòng
pān zhuī
pān mó
pān guāng
pān yuán
pān fù
pān zhǐ
pān liàn
pān péi
pān fān
pān zhǐ
pān rán
pān jiāo
pān yán
pān kǎn
pān lì
pān chě
pān nǐ
pān chóu
pān yì
pān wàng
pān fù
pān wàn
pān pá
pān zhé
pān tiáo
pān wū
pān guì
pān bǎi
pān hài
pān luán
pān jiàn
pān huā
pān lín
pān yún
pān lèi
pān gào
pān dēng
pān yán
pān tán
pān yī
pān fèng
pān liáo
pān bó
pān mù
pān jiāo
pān wéi
pān jī
pān hào
pān pèi
pān lún
pān jiē
pān lóng
pān lián
pān hú
pān huà
pān lù
pān xiǎng
pān bàn
pān fèng
pān fú
pān jī
pān nòng
pān niè
pān zhāi
pān zhì
pān gòng
pān chán
pān liú
pān yǐn
pān shēng
pān lín
pān yán
pān qiān
pān jìn
pān hé
pān yǐ
pān yuán
pān hóng
pān rǎn
pān yuán
pān qīn
pān wèn
pān yuán
pān bǐ
pān xiōng
pān yuè
pān lán
pān yōng
pān qín
pān gāo
hán hú
sì hú
qiāng hú
wǔ hú
nì hú
yún hú
lán hú
bá hú
màn hú
má hú
fēng hú
fēng hú
féi hú
jīng hú
dà hú
shì hú
xuán hú
lín hú
fén hú
xùn hú
zhū hú
chái hú
jī hú
bào hú
tí hú
jiǔ hú
pān hú
dōng hú
ào hú
diāo hú
bǎn hú
diāo hú
mó hú
màn hú
zǐ hú
zhuì hú
lú hú
yē hú
èr hú
dǐng hú
màn hú
jié hú
gǔ hú
shāng hú
jiǎ hú
zuó hú
kuài hú
lóng hú
chuí hú
zá hú
sān hú
jiàn hú
chóu hú
lǐng hú
láng hú
hú hú
chán hú
mí hú
rán hú
zī hú
jiāo hú
hán hú
yuǎn hú
zhōng hú
pō hú
gāo hú
xī hú
shān hú
diāo hú
xuán hú
hé hú
qiū hú
hán hú
ān hú
qǐ hú
⒈ 见“攀髯”。
攀pān(1)（动）抓住东西往上爬：～扯｜～登。(2)（动）指跟地位高的人结亲戚或拉关系：～亲。(3)（动）设法接触；牵扯：～谈。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。