dǐng yú
dǐng jiǎo
dǐng yuán
dǐng zhì
dǐng chū
dǐng shàn
dǐng yùn
dǐng mén
dǐng jiàn
dǐng chéng
dǐng fá
dǐng yǎng
dǐng yè
dǐng sù
dǐng lún
dǐng guó
dǐng liè
dǐng néng
dǐng huàn
dǐng cì
dǐng fèi
dǐng shí
dǐng é
dǐng míng
dǐng lì
dǐng fǔ
dǐng zǔ
dǐng fù
dǐng bì
dǐng fēn
dǐng zú
dǐng huái
dǐng zhōng
dǐng guō
dǐng dìng
dǐng yù
dǐng wèi
dǐng lì
dǐng tú
dǐng lú
dǐng kuì
dǐng hú
dǐng yí
dǐng sī
dǐng hēng
dǐng mìng
dǐng zhǐ
dǐng yán
dǐng wèi
dǐng fǔ
dǐng guì
dǐng zhì
dǐng xí
dǐng chēng
dǐng xiàng
dǐng shì
dǐng shì
dǐng yí
dǐng fú
dǐng chén
dǐng jiàn
dǐng ròu
dǐng yòu
dǐng zhēn
dǐng chàng
dǐng kē
dǐng jiǎo
dǐng jiǎ
dǐng shí
dǐng xíng
dǐng zhēng
dǐng nào
dǐng pēng
dǐng tái
dǐng dǐng
dǐng shé
dǐng jù
dǐng gé
dǐng zhù
dǐng ěr
dǐng rèn
dǐng xīn
dǐng zhá
dǐng zhóu
dǐng yuè
dǐng xīng
dǐng hú
dǐng lái
dǐng fǔ
dǐng fù
dǐng qì
dǐng yóu
dǐng shè
dǐng yì
dǐng gé
dǐng zhì
dǐng yíng
dǐng zú
dǐng huò
dǐng qì
dǐng shèng
dǐng zuò
dǐng chāng
dǐng nài
dǐng guān
dǐng xìng
dǐng lǚ
dǐng zhì
dǐng zéi
dǐng xuàn
dǐng lù
dǐng zhòng
dǐng guà
⒈ 鼎和铛。泛指煮器。
引宋王安石《一日不再饭》诗：“筋骸徽纆束，肺腑鼎鐺煎。”
明徐渭《启诸南明侍郎》：“盖雉兔之待鼎鐺，但知号己之急；而云雨之救枯槁，自有乘时之施。”
鼎dǐng(1)（名）古代煮东西用的器物；三足两耳：钟～。(2)（副）正当、 正在：～盛。
铛读音：dāng,chēng[ chēng ]1. 烙饼或做菜用的平底浅锅：饼铛。
2. 温器：酒铛。茶铛。