dǐng xīn
dǐng zú
dǐng pēng
dǐng lún
dǐng yuán
dǐng jiàn
dǐng mìng
dǐng shèng
dǐng jù
dǐng fù
dǐng yùn
dǐng mén
dǐng qì
dǐng tú
dǐng wèi
dǐng zhì
dǐng shì
dǐng zéi
dǐng yíng
dǐng fǔ
dǐng zhēng
dǐng zhǐ
dǐng zhù
dǐng shàn
dǐng huàn
dǐng chàng
dǐng zuò
dǐng yì
dǐng jiǎo
dǐng yí
dǐng rèn
dǐng chēng
dǐng yǎng
dǐng shí
dǐng chéng
dǐng guō
dǐng xīng
dǐng xiàng
dǐng dǐng
dǐng yè
dǐng shí
dǐng qì
dǐng bì
dǐng kē
dǐng zhì
dǐng ěr
dǐng zhì
dǐng zhēn
dǐng gé
dǐng zhá
dǐng cì
dǐng lǚ
dǐng shè
dǐng tái
dǐng yán
dǐng guān
dǐng fǔ
dǐng chū
dǐng zhōng
dǐng zhì
dǐng jiǎo
dǐng shì
dǐng huái
dǐng ròu
dǐng shé
dǐng yòu
dǐng hú
dǐng zú
dǐng liè
dǐng lù
dǐng xìng
dǐng guà
dǐng yóu
dǐng hēng
dǐng xuàn
dǐng chén
dǐng sī
dǐng zhóu
dǐng fèi
dǐng chāng
dǐng xíng
dǐng yù
dǐng fá
dǐng gé
dǐng guì
dǐng kuì
dǐng guó
dǐng fú
dǐng zhòng
dǐng jiàn
dǐng lái
dǐng huò
dǐng zǔ
dǐng nào
dǐng lì
dǐng fù
dǐng fēn
dǐng wèi
dǐng sù
dǐng yí
dǐng fǔ
dǐng lú
dǐng jiǎ
dǐng míng
dǐng xí
dǐng hú
dǐng néng
dǐng lì
dǐng yú
dǐng yuè
dǐng é
dǐng nài
dǐng dìng
dǐng nài
⒈ 鼎和鼐。古代两种烹饪器具。
引《战国策·楚策四》：“故昼游乎江湖，夕调乎鼎鼐。”
宋张邦基《墨庄漫录》卷七：“予以谓古之鼎鼐皆无盖，而足皆圆直无作兽形者，此乃敦耳。”
⒉ 喻指宰相等执政大臣。参见“鼎鼐调和”。
引唐苏颋《唐紫微侍郎赠黄门监李乂神道碑》：“鼎鼐递袭，簪缨相望。”
元汪元亨《雁儿落过得胜令·归隐》曲：“惭居鼎鼐官，笑领烟霞伴。”
清李渔《玉搔头·分任》：“急递盐梅信，飞传鼎鼐家。”
比喻宰相的职位。因古代宰相治理天下，揆度百事，就如同在鼎中调味一般，故称为「鼎鼐」。