ràng dù
ràng xián
ràng yān
ràng zuò
ràng xù
ràng dēng
ràng chá
ràng míng
ràng biǎo
ràng shì
ràng lǐn
ràng zǐ
ràng dé
ràng hái
ràng yǔ
ràng kāi
ràng lí
ràng mù
ràng chǐ
ràng néng
ràng zhǎng
ràng lù
ràng xiān
ràng pǐn
ràng bù
ràng xù
ràng ràng
ràng xù
ràng qiào
ràng pàn
ràng lù
ràng dú
ràng xìn
ràng jiǔ
ràng shǒu
ràng gēng
ràng quán
ràng jià
ràng guó
ràng kè
ràng guān
ràng shū
ràng qiān
ràng kàng
ràng wèi
chūn gēng
dōng gēng
huǒ gēng
hán gēng
zhàn gēng
shé gēng
bèi gēng
chén gēng
shòu gēng
lì gēng
kè gēng
qiáng gēng
ràng gēng
gōng gēng
diào gēng
xià gēng
yù gēng
xiū gēng
qiǎn gēng
ǒu gēng
bǐ gēng
chuò gēng
shěng gēng
tuì gēng
yún gēng
nòu gēng
tào gēng
xī gēng
kěn gēng
cán gēng
dài gēng
zhù gēng
guī gēng
kǔ gēng
bō gēng
jī gēng
quàn gēng
tún gēng
dào gēng
jí gēng
xún gēng
shēn gēng
niú gēng
shē gēng
bǐng gēng
yōng gēng
mù gēng
dùn gēng
fǎn gēng
qiū gēng
nóng gēng
kū gēng
dōng gēng
qīn gēng
shē gēng
yǔ gēng
yán gēng
yàn gēng
yè gēng
kè gēng
ǒu gēng
fān gēng
lí gēng
bìng gēng
huǒ gēng
lǜ gēng
jìn gēng
jìn gēng
⒈ 犹让畔。
引三国魏嵇康《答＜释难宅无吉凶摄生论＞》：“苟宅无情於择贤，不惜吉於设为，则屋不辞人，田不让耕，其所以为吉凶薄厚，何得不均？”
唐刘禹锡《和浙西李大夫晚下北固山喜松径成阴怅然怀古偶题临江亭并浙东元相公所和》：“农野閒让耕，军人不使酒。”
让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。
耕读音：gēng耕gēng（动）用犁把田里的土翻松：～田｜～种｜春～｜精～细作。