bǐ zhì
bǐ zhuō
bǐ yàn
bǐ yì
bǐ gù
bǐ nüè
bǐ pǔ
bǐ bèi
bǐ yū
bǐ liú
bǐ yuàn
bǐ jiàn
bǐ yí
bǐ guó
bǐ yě
bǐ bào
bǐ wù
bǐ yì
bǐ làn
bǐ qì
bǐ jiàn
bǐ rén
bǐ jiè
bǐ zī
bǐ rǒng
bǐ dú
bǐ tǔ
bǐ xià
bǐ ǎi
bǐ è
bǐ sì
bǐ miù
bǐ mí
bǐ xiè
bǐ xiàn
bǐ miù
bǐ màn
bǐ lòu
bǐ gǒu
bǐ huì
bǐ kuàng
bǐ jì
bǐ bèi
bǐ jiàn
bǐ dùn
bǐ sè
bǐ lǐ
bǐ yì
bǐ nè
bǐ àn
bǐ zú
bǐ ruò
bǐ xùn
bǐ zǐ
bǐ wěi
bǐ fù
bǐ yú
bǐ rú
bǐ yàn
bǐ bèi
bǐ cí
bǐ yǔ
bǐ zhì
bǐ xīn
bǐ gài
bǐ qiǎn
bǐ shí
bǐ tán
bǐ sè
bǐ lèi
bǐ jiàn
bǐ huái
bǐ màn
bǐ yì
bǐ sāi
bǐ nìng
bǐ pò
bǐ zhà
bǐ jiā
bǐ dé
bǐ sú
bǐ suì
bǐ lǎo
bǐ cù
bǐ lì
bǐ sài
bǐ shì
bǐ mèi
bǐ chì
bǐ zhǐ
bǐ xì
bǐ xiè
bǐ zhēng
bǐ zào
bǐ shì
bǐ shì
bǐ lìn
bǐ shí
bǐ zhí
bǐ bó
bǐ lüè
bǐ xiè
bǐ ǎn
bǐ àn
bǐ lǚ
bǐ cóng
bǐ lìn
bǐ chēng
bǐ dàn
bǐ bì
bǐ chén
bǐ shēng
bǐ yāo
bǐ jìn
bǐ jiāng
bǐ xiào
bǐ qì
bǐ suǒ
bǐ tǎn
bǐ zá
bǐ xiá
bǐ zhì
bǐ jiǎn
bǐ hàn
bǐ fū
bǐ yán
bǐ xiǎo
bǐ dù
bǐ qū
bǐ tè
bǐ liè
pǔ yú
chǔn yú
shǒu yú
yōng yú
xiào yú
pì yú
píng yú
gàn yú
yù yú
ruò yú
shū yú
hūn yú
nuò yú
yín yú
gàng yú
àn yú
jiǎn yú
chán yú
chōng yú
kuáng yú
mí yú
dān yú
jiàn yú
zhuān yú
méng yú
míng yú
chī yú
chǔn yú
gū yú
xià yú
nú yú
cūn yú
jié yú
zōu yú
xiāng yú
chōng yú
màn yú
zhuī yú
jiāo yú
hūn yú
fán yú
dà yú
kǔn yú
bǐ yú
tún yú
wán yú
⒈ 鄙陋愚昧。多用为自谦之词。
引汉荀悦《汉纪·哀帝纪下》：“下言而当，则以为胜己；不当，贱其鄙愚。”
元范梈《送张炼师归武当山》诗：“君云臣鄙愚，造化非所测；阴阳有开闭，此实智者责。”
⒉ 指鄙陋愚昧之人。
引宋无名氏《异闻总录》卷三：“某乃村墅鄙愚，门人相竞，尚不能断，况冥晦间事乎？”
鄙bǐ(1)（形）粗俗；低下：～俗（粗俗；庸俗）｜卑～。(2)（代）谦辞；旧时用于自称：～人｜～意｜～见。(3)（动）〈书〉轻视；看不起：～视｜～弃（看不起；厌恶）。(4)（名）〈书〉边远的地方：边～。
愚读音：yú愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。