dùn mǔ
dùn jié
dùn jū
dùn míng
dùn bài
dùn zǒu
dùn xíng
dùn shàng
dùn qín
dùn tiān
dùn xiān
dùn bēn
dùn zhī
dùn shī
dùn rù
dùn róng
dùn jiù
dùn mín
dùn zōng
dùn cí
dùn shì
dùn wéi
dùn hài
dùn fū
dùn huà
dùn shén
dùn biàn
dùn lè
dùn bì
dùn táo
dùn yǐng
dùn shì
dùn liú
dùn jiàn
dùn shǔ
dùn pàn
dùn dì
dùn zhì
dùn shǒu
dùn shǔ
dùn jiǎ
dùn huāng
dùn tuì
dùn lù
dùn yě
dùn sàn
dùn xún
dùn mìng
dùn kuì
dùn yōu
dùn féi
dùn qíng
dùn jí
dùn cáng
dùn zéi
dùn fǎ
dùn qì
dùn cuàn
dùn huì
dùn táo
dùn sǒu
dùn sú
dùn miǎn
dùn shí
dùn yì
dùn gēng
dùn nì
dùn wǔ
dùn rén
dùn sī
dùn shě
dùn yǐn
dùn běi
dùn shēn
dùn guà
dùn mài
dùn shì
dùn qī
dùn jí
dùn jì
dùn wěi
dùn yīn
dùn yì
dùn wáng
dùn zhòu
dùn xīn
dùn cí
liú wáng
cún wáng
wǎng wáng
chú wáng
kōng wáng
dào wáng
bēn wáng
diāo wáng
jiān wáng
héng wáng
sān wáng
bài wáng
shī wáng
chuí wáng
jiù wáng
bū wáng
diāo wáng
yǔn wáng
qī wáng
sàng wáng
miè wáng
liǎng wáng
gù wáng
lòu wáng
quē wáng
zhèn wáng
chāng wáng
dào wáng
jiàn wáng
qīng wáng
chāng wáng
yōu wáng
zhǐ wáng
mí wáng
lěi wáng
pàn wáng
mǐn wáng
zhuī wáng
huǐ wáng
fù wáng
jué wáng
tuī wáng
wǔ wáng
lòu wáng
zhuì wáng
yí wáng
shāng wáng
fàng wáng
duàn wáng
bō wáng
fèi wáng
wèi wáng
pàn wáng
piān wáng
huì wáng
shuāi wáng
chū wáng
yān wáng
hào wáng
pò wáng
zhòu wáng
bèng wáng
lún wáng
diāo wáng
xiāo wáng
xuē wáng
yāo wáng
sī wáng
huāng wáng
yāng wáng
de wáng
cuàn wáng
dān wáng
cǎn wáng
zài wáng
xìng wáng
zǒu wáng
bēn wáng
yāo wáng
sǐ wáng
dùn wáng
bào wáng
jí wáng
xùn wáng
huī wáng
gù wáng
cán wáng
yì wáng
shēn wáng
táo wáng
wēi wáng
hòu wáng
jiān wáng
guāi wáng
xīng wáng
luàn wáng
⒈ 亦作“遯亡”。
⒉ 逃亡。
引《东观汉记·刘恺传》：“故居巢侯刘般嗣子愷当袭父般爵，而称父遗意，致国弟宪，遯亡七年，所守弥固。”
《新唐书·突厥传上》：“高宗责曰：‘ 頡利败，尔不辅，无亲也； 延陀破，尔遯亡，不忠也。’”
⒊ 犹散失。
引宋苏舜钦《依韵和胜之＜暑饮＞》：“真气潜遁亡，半夜忽发霍。”
遁dùn（动）逃走：逃～。
亡读音：wáng,wú[ wáng ]1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。