pàn wáng
pàn sàn
pàn biàn
pàn mài
pàn nì
pàn huàn
pàn wéi
pàn mìng
pàn dí
pàn fū
pàn fù
pàn luàn
pàn fěi
pàn jiàng
pàn tú
pàn yǎn
pàn fǎn
pàn dào
pàn huàn
pàn rén
pàn lì
pàn lí
pàn fú
pàn bài
pàn guó
pàn dǎng
pàn bèi
pàn táo
pàn jūn
pàn zhèn
yì wáng
bào wáng
chāng wáng
táo wáng
liǎng wáng
sàng wáng
hào wáng
de wáng
miè wáng
hòu wáng
tuī wáng
wēi wáng
fù wáng
shāng wáng
chū wáng
pàn wáng
bēn wáng
huì wáng
bō wáng
lún wáng
sī wáng
jiān wáng
chāng wáng
dào wáng
jiàn wáng
bū wáng
lòu wáng
bài wáng
duàn wáng
qī wáng
zhèn wáng
shuāi wáng
fàng wáng
cún wáng
dān wáng
xuē wáng
jí wáng
shēn wáng
jiān wáng
liú wáng
wèi wáng
zhuì wáng
jué wáng
qīng wáng
sǐ wáng
chú wáng
fèi wáng
cán wáng
luàn wáng
zǒu wáng
zài wáng
zhǐ wáng
gù wáng
yāo wáng
chuí wáng
lòu wáng
shī wáng
yōu wáng
jiù wáng
yāo wáng
xiāo wáng
piān wáng
yí wáng
mí wáng
yǔn wáng
xīng wáng
diāo wáng
guāi wáng
cuàn wáng
kōng wáng
yāng wáng
wǎng wáng
héng wáng
sān wáng
zhòu wáng
yān wáng
pò wáng
huī wáng
huāng wáng
xùn wáng
pàn wáng
wǔ wáng
zhuī wáng
mǐn wáng
xìng wáng
diāo wáng
gù wáng
cǎn wáng
dào wáng
lěi wáng
dùn wáng
bēn wáng
diāo wáng
quē wáng
huǐ wáng
bèng wáng
叛亡pànwáng
(1) 背叛逃亡
英defect⒈ 背叛逃亡。
引《汉书·韩王信传》：“陛下宽仁，诸侯虽有叛亡，而后归，輒復故位号，不诛也。”
唐张九龄《敕书·敕薛泰书》：“禽兽无知，不怀恩信，相率种落，一时叛亡。”
清昭槤《啸亭杂录·西域用兵始末》：“达瓦齐既立，不能统驭其属，岁多叛亡。”
叛pàn（动）背叛：～贼｜～匪｜～党｜～国｜众～亲离。
亡读音：wáng,wú[ wáng ]1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。