xiàn mèi
gǔ mèi
fēng mèi
yòu mèi
qīng mèi
xiǎn mèi
jǐn mèi
wǔ mèi
fú mèi
yān mèi
wáng mèi
yóu mèi
hòu mèi
biàn mèi
fú mèi
liàng mèi
xiào mèi
cè mèi
nìng mèi
chēng mèi
zhōu mèi
ài mèi
xíng mèi
qǔ mèi
diào mèi
xián mèi
gàn mèi
róu mèi
nèi mèi
qǔ mèi
huò mèi
jǐn mèi
bó mèi
juān mèi
lǘ mèi
yú mèi
zì mèi
xié mèi
xuān mèi
bì mèi
guài mèi
yuè mèi
jiāo mèi
qiào mèi
róng mèi
qīng mèi
chán mèi
chěng mèi
qiǎo mèi
fù mèi
qīn mèi
bù mèi
mù mèi
bǎi mèi
qiú mèi
xiān mèi
chǎn mèi
xiù mèi
fēng mèi
jiāo mèi
mí mèi
wǔ mèi
qū mèi
yìng mèi
qǐ mèi
gòng mèi
wǔ mèi
ā mèi
xìng mèi
qiú mèi
yán mèi
xùn mèi
míng mèi
hú mèi
yāo mèi
ruǎn mèi
hé mèi
zī mèi
sháo mèi
shùn mèi
yàn mèi
sú mèi
miǎn mèi
jiān mèi
⒈ 美丽，妩媚。
引明刘若愚《酌中志·黑头爰立纪略（附）》：“逆贤怜其姣媚，已心许之。”
清和邦额《夜谭随录·倩儿》：“女有婢名春兰者，姣媚慧黠，稍逊于女。”
容貌姣好、媚丽。
1. 美好：姣人（美人）。姣美。姣好。姣冶（艳丽）。姣艳。
媚读音：mèi媚mèi(1)（动）有意讨人喜欢；巴结：谄～。(2)（形）美好；可爱：春光明～。