nìng tuì
nìng chǎn
nìng mèi
nìng xié
nìng yù
nìng xiǎn
nìng huá
nìng āi
nìng yán
nìng chǎn
nìng róu
nìng chén
nìng sòng
nìng shǐ
nìng kǒu
nìng mín
nìng shuō
nìng biàn
nìng shé
nìng gěi
nìng xìng
nìng qiǎo
nìng lù
nìng huò
nìng rén
nìng yú
nìng duì
nìng è
nìng fó
nìng dào
nìng sè
nìng xiào
nìng zhī
nìng huì
nèi mèi
róng mèi
qū mèi
jiāo mèi
ruǎn mèi
zhōu mèi
qǔ mèi
zī mèi
bó mèi
guài mèi
cè mèi
chǎn mèi
jiāo mèi
xiǎn mèi
qīng mèi
xiān mèi
xián mèi
fēng mèi
qǐ mèi
nìng mèi
zì mèi
xiù mèi
jǐn mèi
wáng mèi
xiàn mèi
yuè mèi
sú mèi
yān mèi
wǔ mèi
yán mèi
qiú mèi
gàn mèi
fù mèi
chěng mèi
biàn mèi
xíng mèi
mí mèi
qīn mèi
yàn mèi
bǎi mèi
miǎn mèi
qiǎo mèi
gǔ mèi
qiào mèi
hú mèi
xié mèi
sháo mèi
xùn mèi
fú mèi
shùn mèi
fēng mèi
ā mèi
xìng mèi
yòu mèi
qǔ mèi
chēng mèi
gòng mèi
ài mèi
jiān mèi
hòu mèi
jǐn mèi
liàng mèi
yú mèi
lǘ mèi
chán mèi
yìng mèi
diào mèi
bù mèi
yóu mèi
yāo mèi
míng mèi
bì mèi
xiào mèi
róu mèi
wǔ mèi
juān mèi
hé mèi
mù mèi
qiú mèi
xuān mèi
fú mèi
qīng mèi
wǔ mèi
huò mèi
⒈ 谄媚。
引《礼记·曲礼上》“礼不妄説人” 汉郑玄注：“为近佞媚也。”
《北史·拓拔徽传》：“徽性佞媚，善自取容。”
五代王定保《唐摭言·怨怒》：“今人无礼，多涉於佞媚，不全於仁义。”
佞nìng(1)（形）能说会道；惯于用花言巧语谄媚人：～臣｜～人。(2)（形）有才智：不～。
媚读音：mèi媚mèi(1)（动）有意讨人喜欢；巴结：谄～。(2)（形）美好；可爱：春光明～。