qiǎo shì
qiǎo ér
qiǎo yuè
qiǎo fán
qiǎo é
qiǎo biàn
qiǎo guǒ
qiǎo gù
qiǎo rèn
qiǎo miào
qiǎo shì
qiǎo shǒu
qiǎo sī
qiǎo yán
qiǎo jié
qiǎo chuí
qiǎo báo
qiǎo mǐ
qiǎo wén
qiǎo nìng
qiǎo gàn
qiǎo měi
qiǎo lì
qiǎo wán
qiǎo mèi
qiǎo xī
qiǎo shé
qiǎo xiào
qiǎo chí
qiǎo yú
qiǎo jì
qiǎo jìn
qiǎo hé
qiǎo shuō
qiǎo gōng
qiǎo yì
qiǎo méi
qiǎo xiá
qiǎo mǐn
qiǎo jiàng
qiǎo lì
qiǎo xīn
qiǎo zhà
qiǎo fù
qiǎo shì
qiǎo dǐ
qiǎo cí
qiǎo chuí
qiǎo wěi
qiǎo yù
qiǎo jí
qiǎo fǎ
qiǎo biàn
qiǎo huàn
qiǎo wèi
qiǎo duì
qiǎo jié
qǔ mèi
chǎn mèi
bǎi mèi
yàn mèi
fù mèi
xíng mèi
wǔ mèi
qīn mèi
nìng mèi
yāo mèi
chán mèi
ā mèi
xùn mèi
xiàn mèi
qǐ mèi
xìng mèi
wǔ mèi
yòu mèi
bì mèi
ài mèi
gòng mèi
guài mèi
xié mèi
huò mèi
chěng mèi
jiāo mèi
juān mèi
mù mèi
xuān mèi
shùn mèi
yóu mèi
wǔ mèi
zī mèi
qīng mèi
yán mèi
xiào mèi
sháo mèi
qū mèi
bó mèi
fú mèi
róng mèi
zì mèi
diào mèi
jǐn mèi
mí mèi
qiǎo mèi
qīng mèi
fú mèi
xián mèi
wáng mèi
hòu mèi
nèi mèi
zhōu mèi
chēng mèi
ruǎn mèi
míng mèi
sú mèi
yuè mèi
jǐn mèi
jiān mèi
cè mèi
lǘ mèi
bù mèi
qiào mèi
gàn mèi
gǔ mèi
hé mèi
qǔ mèi
xiǎn mèi
qiú mèi
xiù mèi
yìng mèi
qiú mèi
xiān mèi
miǎn mèi
róu mèi
hú mèi
biàn mèi
yān mèi
yú mèi
fēng mèi
jiāo mèi
liàng mèi
fēng mèi
⒈ 机灵而善谄媚。
引《新唐书·皇甫鎛传》：“鎛乃益以巧媚自固，建损内外官禀佐国用。”
《宋史·宦者传三·童贯》：“童贯，少出李宪之门。性巧媚，自给事宫掖，即善策人主微指，先事顺承。”
⒉ 形容姿态美好。
引唐皇甫枚《三水小牍·却要》：“﹝却要﹞而巧媚才捷，能承顺颜色，姻党亦多怜之。”
宋朱长文《墨池编》卷二引无名氏《草书势》：“百体千形，巧媚争呈，岂可一概而论哉！”
巧qiǎo(1)（形）心思灵敏；技术高明：～干｜～匠｜～辩。(2)（形）（手、口）灵巧：～劲儿｜～手｜熟能生～｜嘴～。(3)（形）恰巧；正遇上某种机会：～合｜～遇｜凑～｜刚～｜可～｜碰～｜偏～。(4)（形）虚浮不实的（话）：花言～语。
媚读音：mèi媚mèi(1)（动）有意讨人喜欢；巴结：谄～。(2)（形）美好；可爱：春光明～。