yán zī
yán shǒu
yán pí
yán yǔ
yán dào
yán shū
yán chàng
yán tán
yán nuǎn
yán yǎ
yán wǔ
yán shēng
yán gē
yán qiǎo
yán yán
yán jié
yán mèi
yán chī
yán jìng
yán shàn
yán miào
yán mí
yán chǒu
yán jié
yán huá
yán yīn
yán hǎo
yán qiàn
yán lì
yán yàn
yán sēn
yán zhuàng
yán měi
yán chī
yán chàng
yòu mèi
cè mèi
qīng mèi
xíng mèi
xiàn mèi
yàn mèi
chěng mèi
wǔ mèi
jiāo mèi
hú mèi
qīn mèi
jiān mèi
guài mèi
qiào mèi
huò mèi
shùn mèi
fù mèi
róu mèi
biàn mèi
gàn mèi
bì mèi
mí mèi
chēng mèi
bǎi mèi
xuān mèi
sú mèi
lǘ mèi
gòng mèi
qǐ mèi
yóu mèi
qiǎo mèi
qū mèi
mù mèi
qīng mèi
chán mèi
zī mèi
fú mèi
fēng mèi
míng mèi
róng mèi
bó mèi
yāo mèi
qǔ mèi
ài mèi
qiú mèi
wáng mèi
nìng mèi
xùn mèi
bù mèi
jǐn mèi
jǐn mèi
yuè mèi
xié mèi
xiān mèi
yú mèi
zì mèi
xiǎn mèi
ā mèi
yìng mèi
gǔ mèi
hòu mèi
fēng mèi
qǔ mèi
qiú mèi
diào mèi
xiào mèi
chǎn mèi
sháo mèi
jiāo mèi
juān mèi
xián mèi
miǎn mèi
fú mèi
xiù mèi
xìng mèi
liàng mèi
yán mèi
zhōu mèi
ruǎn mèi
yān mèi
wǔ mèi
wǔ mèi
nèi mèi
hé mèi
⒈ 美丽可爱的女子。
引汉边让《章华台赋》：“尔乃妍媚遽进，巧弄相加，俯仰异容，忽兮神化。”
⒉ 谓美丽可爱。
引宋曾巩《襄州徧学寺禅院碑》：“其字画妍媚，遒劲有法，诚少与为比。”
《红楼梦》第十五回：“那秦钟也爱他妍媚，二人虽未上手，却已情投意合了。”
清姚燮《春江曲》：“千枝万枝各妍媚，天色平浮变葱翠。”
美丽可爱。
妍yán（形）〈书〉美丽（跟‘媸’相对）：春光明媚；百花争～。
媚读音：mèi媚mèi(1)（动）有意讨人喜欢；巴结：谄～。(2)（形）美好；可爱：春光明～。