fàn sì
fàn gé
fàn bō
fàn yù
fàn qiǔ
fàn shū
fàn luó
fàn tóu
fàn chē
fàn gǔ
fàn yù
fàn zhǔ
fàn hé
fàn tǒng
fàn diàn
fàn dào
fàn guàn
fàn gǎn
fàn tīng
fàn guō
fàn yú
fàn zhōng
fàn jiā
fàn shěn
fàn bō
fàn kǎ
fàn shí
fàn chuáng
fàn pán
fàn wèng
fàn niú
fàn guā
fàn tān
fàn tiē
fàn tuán
fàn yǐn
fàn zhù
fàn shēn
fàn qì
fàn hán
fàn wù
fàn zhé
fàn náng
fàn qí
fàn chuáng
fàn qìng
fàn hán
fàn huì
fàn wǎn
fàn dān
fàn dòu
fàn méi
fàn kǒu
fàn sūn
fàn bāo
fàn kù
fàn qín
fàn lì
fàn yáo
fàn bì
fàn pù
fàn xīng
fàn zèng
fàn lán
fàn jǔ
fàn kē
fàn shù
fàn zī
fàn piào
fàn dài
fàn qián
fàn zhuāng
fàn huò
fàn wǎn
fàn shān
fàn wèng
fàn qǔ
fàn mǐ
fàn chǎng
fàn liáng
fàn kēng
fàn tǒng
fàn zhuō
fàn zhǒu
fàn sēng
fàn guǎn
fàn wán
fàn shi
fàn jú
fàn gēng
fàn táng
fàn yín
fàn bǐ
fàn chǎng
fàn pán
fàn cài
shí méi
zāng méi
xiāng méi
zhū méi
shí méi
mò méi
yìng méi
dēng méi
xǐ méi
qì méi
yān méi
ní méi
zhǐ méi
féi méi
qīng méi
hóng méi
bǎo méi
hēi méi
āi méi
xuǎn méi
jiāo méi
là méi
sōng méi
ǒu méi
tái méi
jīng méi
yān méi
zào méi
kuài méi
chū méi
lóng méi
yuán méi
fàn méi
hán méi
cǎi méi
zào méi
qí méi
shè méi
qīng méi
⒈ 吃杂有黑烟灰的饭。谓十分穷困，飢饿无食。语本《孔子家语·在厄》：“孔子厄於陈蔡，从者七日不食。 子贡以所齎货窃犯围而出，告糴於野人，得米一石焉。
引颜回、仲由炊之於壤屋之下，有埃墨堕饭中， 颜回取而食之……﹝孔子﹞召颜回曰：‘畴昔予梦见先人，岂或啟祐我哉！子炊而进饭，吾将进焉。’对曰：‘向有埃墨堕饭中，欲置之则不洁，欲弃之则可惜， 回即食之，不可祭也。’”
唐李德裕《积薪赋》：“悲颜子之饭煤，感莱芜之生尘。”
1.煮熟的 谷类食品。特指米饭。
2.每天定时吃的食物：早～。晚～。
煤读音：méi煤méi（名）黑色固体矿物；主要成分是碳；是古代的植物体受到地下的高温和高压而变质形成的。主要用做燃料和化工原料。也叫煤炭。