fán jùn
fán chóu
fán mǎn
fán yīng
fán bǐ
fán kǔ
fán ná
fán bì
fán máng
fán cháng
fán yù
fán jiǎo
fán wěi
fán yuàn
fán ruò
fán dú
fán suì
fán ná
fán luàn
fán lèi
fán kē
fán xuān
fán chéng
fán kě
fán chéng
fán láo
fán mì
fán rǎo
fán jǐ
fán kù
fán yù
fán rèn
fán yīn
fán nán
fán mán
fán lǐ
fán jí
fán rè
fán zá
fán lǜ
fán qǐng
fán xiǎng
fán chuǎn
fán wù
fán jiān
fán nì
fán nǎo
fán guō
fán dàn
fán tè
fán fǎ
fán yù
fán wěi
fán cǎn
fán rù
fán zhuó
fán bào
fán shěng
fán fèi
fán làn
fán wù
fán zhì
fán liǎn
fán xì
fán kuì
fán yīng
fán yē
fán sù
fán yín
fán hùn
fán kuì
fán huò
fán shǔ
fán náo
fán yuān
fán rù
fán xián
fán shāng
fán kē
fán dú
fán xiāo
fán yuán
fán xiāo
fán rù
fán ná
fán xī
fán rǔ
fán huái
fán xìng
fán zòu
fán kē
fán mèn
fán yàng
fán rǎng
fán bèi
fán zào
fán bào
fán zǒng
fán shù
fán shén
fán yū
fán duō
fán qiě
fán jī
fán xiāo
fán jīn
fán wěi
fán cuò
fán zhòng
fán dié
fán wǎn
fán jù
fán yán
fán zì
fán huǎn
fán kuì
fán hào
fán yōng
fán yàn
fán fù
fán huì
fán yān
fán cù
fán xìng
fán dú
fán ruán
fán chǔ
fán bì
fán yōu
fán zhēng
fán qì
fán zhèng
fán rǒng
fán lóng
fán mèn
fán shǒu
fán huò
fán xīn
fán mèi
fán fù
fán shǐ
fán miù
fán zào
fán rú
fán sàn
fán sù
fán yuān
fán è
fán chá
fán suǒ
fán rén
fán xù
fán wú
fán kùn
fán fán
fán xíng
fán cí
fán kè
fán xiè
fán juàn
fán yí
fán wén
fán hùn
duǒ wěi
lín wěi
yě wěi
juàn wěi
fán wěi
zhì wěi
běn wěi
qīn wěi
ān wěi
fēn wěi
juān wěi
jūn wěi
jì wěi
wài wěi
fán wěi
shé wěi
diān wěi
huì wěi
yuán wěi
zhōu wěi
zū wěi
yún wěi
piān wěi
jué wěi
píng wěi
jiā wěi
jì wěi
yóu wěi
dǎng wěi
xiāo wěi
wǎn wěi
cóng wěi
gù wěi
xiàn wěi
pán wěi
jiàng wěi
dì wěi
yuán wěi
duān wěi
shuāi wěi
chuí wěi
bù wěi
zhōu wěi
dùn wěi
pán wěi
tuī wěi
chēng wěi
tuì wěi
chén wěi
wǎn wěi
jù wěi
bù wěi
dǎng wěi
wèi wěi
rèn wěi
bō wěi
fèng wěi
tuán wěi
pán wěi
yíng wěi
jiāo wěi
jiàn wěi
tián wěi
páng wěi
cháng wěi
⒈ 杂乱堆积。
引宋陆游《南唐书·刘承勋传》：“德昌宫簿烦委，无由勾校。”
烦fán(1)（形）苦闷、厌烦：～恼。(2)（形）又多又乱：要言不～。(3)（动）烦劳（请人帮忙的客气话）：～您给看一下。
委读音：wěi,wēi[ wěi ]1. 任，派，把事交给人办：委托。委派。委任。委员。委以重任。
2. 抛弃，舍弃：委弃。委之于地。
3. 推托，卸：推委。委罪。
4. 曲折，弯转：委曲。委婉。委屈。
5. 积聚：委积。
6. 末、尾：原委。穷源意委（追究事物本原及其发展）。
7. 确实：委实。
8. 无精打采，不振作：委顿。委靡。