tóu yù
xuàn yù
huáng yù
qún yù
pēn yù
guān yù
pú yù
pò yù
niǎn yù
liáng yù
guī yù
mín yù
xiāo yù
tuò yù
lěng yù
sòng yù
bái yù
xī yù
suì yù
zhū yù
dú yù
xiǎng yù
cóng yù
shí yù
qì yù
chǔ yù
shēng yù
cān yù
fēng yù
xiān yù
xiǎo yù
wèi yù
pán yù
gǎi yù
xī yù
juān yù
jīn yù
qún yù
xī yù
cāng yù
mái yù
qióng yù
liào yù
yàn yù
yú yù
diào yù
zǐ yù
féng yù
bì yù
tuí yù
míng yù
zhǒng yù
kūn yù
zhuàn yù
huán yù
yùn yù
lán yù
piǎo yù
zhēn yù
hán yù
hé yù
dǐng yù
guī yù
hóng yù
qiē yù
huái yù
zhèn yù
jiá yù
zhēn yù
yí yù
hào yù
dū yù
shù yù
jiā yù
dǐ yù
huò yù
wēn yù
zhěn yù
fēng yù
nì yù
āi yù
bǐ yù
pèi yù
shì yù
huǒ yù
xuán yù
shuǐ yù
yáo yù
lì yù
liù yù
héng yù
měi yù
guàn yù
shì yù
jí yù
cāng yù
cuì yù
diāo yù
tuō yù
hé yù
xuān yù
tíng yù
kuī yù
guì yù
xuán yù
fú yù
qián yù
chuī yù
lán yù
zuì yù
piàn yù
nòng yù
fàn yù
cài yù
qīng yù
bào yù
qīng yù
xuàn yù
ruì yù
là yù
chǐ yù
ruǎn yù
shuāng yù
rùn yù
mǎng yù
jiǎn yù
fán yù
xiè yù
hán yù
zhì yù
bīng yù
fú yù
gōng yù
fēi yù
diāo yù
mín yù
hán yù
guàn yù
jīng yù
zhuó yù
xiè yù
bì yù
gǔ yù
méi yù
lǜ yù
qiú yù
yìng yù
xiāng yù
hóng yù
jué yù
lǎng yù
bǎo yù
jī yù
bèi yù
mò yù
lù yù
qiū yù
bì yù
gāng yù
yǐ yù
一词hAo86.是琢的复词，古代琢字本身就专指对玉的加工制作。
琢玉拼音是zhuó yù，一词是琢的复词，古代琢字本身就专指对玉的加工制作。观赏手中把玩的玉器，皆为人琢之物。古人语：“玉不琢，不成器；人不学，不成材”琢磨璞玉，美玉出焉。唐太宗说过：“玉虽有美质，在于石间，不值良工琢磨，与瓦砾不别。”意思就是石中的玉虽然有美的本质，但是没有精细的雕琢，与破瓦乱石差不多了。
1. 雕刻玉石，使成器物，常喻用心推敲考虑、刻意求工：琢磨。雕琢（a.雕刻玉石等；b.过分地修饰文字，使人觉得不自然，如“琢琢之风不可长”）。琢刻。琢句。玉不琢，不成器。
玉读音：yù玉yù(1)本义：（名）温润而有光泽的美石。(2)（形）比喻洁白或美丽：～颜｜亭亭～立。(3)敬辞；指对方身体或行动：～音｜～照。(4)（Yù）姓。