shēng tú
shēng jiā
shēng kou
shēng kuì
shēng xìng
shēng shà
shēng shēng
shēng xǔ
shēng láo
shēng bì
shēng qì
shēng tóu
shēng lǐ
shēng zī
shēng lǐ
shēng hào
shēng tǐ
shēng yù
shēng wù
shēng shā
shēng jiǔ
shēng huò
shēng jià
shēng bì
shēng fěn
shēng dú
shēng chú
shēng bēi
shēng shí
shēng zǔ
shēng quán
shēng líng
shēng xì
shēng láo
shēng yú
fú yù
chǔ yù
bái yù
jīn yù
hé yù
mǎng yù
piàn yù
gāng yù
tuō yù
liào yù
huáng yù
hán yù
xī yù
xiān yù
zhū yù
cāng yù
ruì yù
huái yù
zhèn yù
hóng yù
liáng yù
huǒ yù
zhēn yù
diāo yù
xiè yù
héng yù
yí yù
jīng yù
zuì yù
chǐ yù
shì yù
qīng yù
xuán yù
zhuó yù
xī yù
dǐng yù
dū yù
féng yù
tóu yù
xuàn yù
jī yù
nòng yù
tuò yù
jué yù
qīng yù
guān yù
liù yù
jiá yù
yáo yù
guī yù
shēng yù
qián yù
mín yù
qì yù
xuān yù
fēng yù
fēng yù
fán yù
dú yù
yú yù
lěng yù
míng yù
hán yù
qún yù
guì yù
pò yù
rùn yù
qiē yù
jí yù
cuì yù
kūn yù
piǎo yù
ruǎn yù
pēn yù
yùn yù
chuī yù
lù yù
shuǐ yù
hé yù
zhì yù
fàn yù
juān yù
jiā yù
mò yù
xuán yù
fēi yù
bīng yù
zǐ yù
bào yù
mái yù
pèi yù
pú yù
wèi yù
lǎng yù
bì yù
gōng yù
xuàn yù
xiāo yù
shù yù
bǐ yù
xī yù
guī yù
guàn yù
yìng yù
diāo yù
xiǎo yù
tuí yù
gǔ yù
cān yù
qún yù
là yù
xiǎng yù
nì yù
yǐ yù
sòng yù
tíng yù
wēn yù
měi yù
shì yù
zhǒng yù
mín yù
kuī yù
lán yù
āi yù
zhěn yù
méi yù
fú yù
cāng yù
zhuàn yù
qiú yù
cóng yù
shuāng yù
bì yù
jiǎn yù
cài yù
bèi yù
xiāng yù
pán yù
huò yù
guàn yù
suì yù
hán yù
hóng yù
bǎo yù
hào yù
shí yù
niǎn yù
bì yù
zhēn yù
diào yù
lǜ yù
lán yù
huán yù
yàn yù
lì yù
qióng yù
qiū yù
dǐ yù
gǎi yù
xiè yù
⒈ 供祭祀用的牺牲和玉器。
引《左传·昭公十八年》：“郑国有灾， 晋君、大夫不敢寧居，卜筮走望，不爱牲玉。”
《国语·鲁语上》：“余不爱衣食於民，不爱牲玉於神。”
韦昭注：“牲，牺牲；玉，珪璧，所以祭祀也。”
唐李白《为宋中丞祭九江文》：“牲玉有礼，祀典无亏。”
王琦注：“玉，告神时荐於座之玉器，与牲币俱陈者。”
康有为《大同书》甲部第二章：“望走羣祀，歌舞牲玉，神巫则肥，农夫则酷。”
牲shēng(1)（名）家畜：～口。(2)（名）古代祭神用的牛、羊、猪等：献～。
玉读音：yù玉yù(1)本义：（名）温润而有光泽的美石。(2)（形）比喻洁白或美丽：～颜｜亭亭～立。(3)敬辞；指对方身体或行动：～音｜～照。(4)（Yù）姓。