gēng chū
gēng xù
gēng rì
gēng yáo
gēng lòu
gēng yī
gēng zhì
gēng yuán
gēng lán
gēng fū
gēng diǎn
gēng huà
gēng gēng
gèng qí
gēng shì
gēng xíng
gēng zì
gēng shì
gèng jiā
gēng fáng
gēng shù
gēng lǚ
gēng shǐ
gèng lǜ
gēng xǐ
gēng shè
gēng hù
gēng jū
gēng luó
gèng sū
gēng zhèng
gēng cì
gēng fān
gēng tì
gēng gé
gēng dòng
gēng xīn
gēng cuàn
gēng xiū
gēng diào
gēng gǔ
gēng dì
gēng yíng
gēng gǎi
gēng tóu
gēng qī
gēng liàn
gèng zàng
gèng fù
gēng xuǎn
gēng jiàn
gēng duān
gēng lóu
gēng yí
gèng dòng
gēng zuò
gēng zào
gēng zhāng
gēng dài
gēng pú
gēng shàn
gēng xīng
gēng zú
gēng xún
gēng shuǎng
gēng shòu
gèng wéi
gēng lǎo
gēng zhí
gēng huàn
gēng rén
gēng jià
gēng yuè
gēng hào
gēng shēng
gēng měng
gēng qiě
gēng fù
gēng jiàn
gēng dié
gēng yè
gēng qiān
gēng bù
gēng shì
gèng lì
gēng hài
gēng zhuāng
gēng biàn
gēng cháng
gēng fǎ
gēng wáng
gēng léi
gēng míng
gèng hǎo
gēng yì
gèng xiāng
gēng shēn
gēng chéng
gēng tiān
gēng lì
gēng fāng
gēng zhì
gēng bǎn
gēng yì
gēng jiān
gèng chóu
gēng dìng
gēng xiāng
ěr jiàn
xiū jiàn
chì jiàn
shōu jiàn
jí jiàn
nǔ jiàn
guǐ jiàn
líng jiàn
lòu jiàn
jī jiàn
nì jiàn
liú jiàn
pī jiàn
dú jiàn
míng jiàn
gǔ jiàn
xīng jiàn
niǎo jiàn
huǒ jiàn
chán jiàn
fēi jiàn
yí jiàn
shí jiàn
gēng jiàn
chūn jiàn
tǒng jiàn
huǎn jiàn
dōng jiàn
fā jiàn
shè jiàn
chuán jiàn
lěng jiàn
zhōng jiàn
zhāo jiàn
biān jiàn
fàng jiàn
dāo jiàn
shuǐ jiàn
xián jiàn
huà jiàn
lìng jiàn
kān jiàn
xìn jiàn
liǔ jiàn
hāo jiàn
qì jiàn
zhú jiàn
bào jiàn
èr jiàn
yín jiàn
lì jiàn
nèn jiàn
qiú jiàn
měi jiàn
lián jiàn
yún jiàn
shé jiàn
àn jiàn
lù jiàn
chī jiàn
hú jiàn
duān jiàn
shén jiàn
shào jiàn
hú jiàn
xiū jiàn
xián jiàn
cóng jiàn
xiǎng jiàn
fú jiàn
guà jiàn
yù jiàn
xiǎo jiàn
yǔ jiàn
yī jiàn
qiū jiàn
bǎi jiàn
huò jiàn
wǔ jiàn
yuè jiàn
bǐ jiàn
jīn jiàn
⒈ 浮在刻漏水上指示时间的箭头。
引唐杜甫《湖城遇孟云卿》诗：“岂知驱车復同轨，可惜刻漏随更箭。”
宋周邦彦《过秦楼·夜景》词：“人静夜久凭阑，愁不归眠，立残更箭。”
元萨都剌《寒夜即事》诗：“枕边漏水催更箭，城下霜风动捲芦。”
1. 改变，改换：更正。更生（重新获得生命，喻复兴）。更衣（ａ．换衣服；ｂ．婉辞，上厕所）。更定（改订）。更迭（轮流更换）。更递。更番。更新（旧的除去，新的建起）。更张（调节琴弦，喻变更或改革）。
2. 经历：少（shào ）不更事（年龄小，没有经历过多少事情）。
3. 旧时夜间计时单位，一夜分为五更：更时。更阑。更夫。更鼓。更漏（原指计时用的漏壶，后泛指时辰）。
箭读音：jiàn箭jiàn（名）古代兵器；长约二、三尺的细杆装上尖头；杆的末梢附有羽毛；搭在弓弩上发射。