qì mì
qì fēn
qì shū
qì kuò
qì yuē
qì qiē
qì jīng
qì ài
qì hǎo
qì kǎ
qì xīn
qì bì
qì hòu
qì mò
qì jǐ
qì huì
qì lìng
qì yé
qì rú
qì zhèng
qì dān
qì qià
qì jiā
qì kān
qì quàn
qì xū
qì shào
qì yǒu
qì yuē
qì yì
qì jiàn
qì mù
qì hé
qì dì
qì nǚ
qì gǔ
qì jù
qì jiāo
qì wù
qì jù
qì yì
qì qì
qì zhàng
qì jī
zhú jiàn
jí jiàn
chī jiàn
huò jiàn
yí jiàn
chì jiàn
zhāo jiàn
huà jiàn
kān jiàn
qiú jiàn
xián jiàn
nèn jiàn
chán jiàn
guǐ jiàn
pī jiàn
guà jiàn
xiū jiàn
gēng jiàn
yī jiàn
bào jiàn
hāo jiàn
měi jiàn
xián jiàn
hú jiàn
yín jiàn
liǔ jiàn
fú jiàn
lián jiàn
cóng jiàn
chuán jiàn
shuǐ jiàn
lù jiàn
wǔ jiàn
míng jiàn
ěr jiàn
àn jiàn
huǒ jiàn
jīn jiàn
yǔ jiàn
lòu jiàn
bǎi jiàn
xiū jiàn
jī jiàn
shè jiàn
zhōng jiàn
dāo jiàn
xiǎng jiàn
shé jiàn
qì jiàn
xiǎo jiàn
lì jiàn
fàng jiàn
shōu jiàn
nǔ jiàn
dōng jiàn
yù jiàn
fā jiàn
huǎn jiàn
yún jiàn
yuè jiàn
chūn jiàn
shí jiàn
gǔ jiàn
èr jiàn
biān jiàn
fēi jiàn
qiū jiàn
bǐ jiàn
xìn jiàn
líng jiàn
niǎo jiàn
hú jiàn
duān jiàn
liú jiàn
lěng jiàn
xīng jiàn
tǒng jiàn
shén jiàn
nì jiàn
dú jiàn
lìng jiàn
shào jiàn
⒈ 作符契用的箭。
引《旧唐书·裴行俭传》：“是日传其契箭，诸部酋长悉来请命，并执送碎叶城。”
《资治通鉴·唐高宗调露元年》载此事， 胡三省注云：“夷狄无符信，以箭为契信。”
令箭。
1. 证券，证明买卖、抵押、租赁等关系的文书：契约。契据。房契。
2. 相合，相投：相契。契合。默契。契友。契分（fèn ）（投合无间的情分）。契厚。
3. 用刀雕刻：契刻。契舟求剑。
4. 〔契机〕指事物转化的关键。
5. 刻的文字，近代称甲骨文：书契。契文（甲骨文）。
箭读音：jiàn箭jiàn（名）古代兵器；长约二、三尺的细杆装上尖头；杆的末梢附有羽毛；搭在弓弩上发射。