dǔ kōng
zhuō kōng
dào kōng
líng kōng
sè kōng
dùn kōng
lěi kōng
líng kōng
jìng kōng
dǎo kōng
ná kōng
héng kōng
chǒu kòng
pū kōng
tiān kōng
zhí kōng
yòu kōng
tán kōng
bì kōng
liáo kōng
xīn kōng
fān kōng
náng kōng
qīng kōng
chī kōng
táo kōng
dì kōng
ǎi kōng
xīng kōng
jǐn kōng
lǚ kōng
jìng kōng
yáo kōng
yù kōng
jià kōng
tài kōng
lǐng kōng
yī kōng
dēng kōng
pī kōng
chuán kōng
qióng kōng
chán kōng
záo kōng
zēng kōng
fǎ kōng
bīn kōng
nà kōng
chí kōng
hán kōng
pín kōng
yán kōng
xuán kōng
xíng kōng
liú kòng
chéng kōng
gāo kōng
zhí kōng
jiǒng kōng
niè kōng
xū kōng
lì kōng
tí kōng
qiàn kōng
lòu kōng
céng kōng
dī kōng
xī kōng
qíng kōng
nián kōng
tǔ kōng
téng kōng
yàn kōng
fāng kōng
líng kōng
diū kōng
shuāng kōng
dāng kōng
yáo kōng
yáng kōng
gū kōng
lóng kōng
huái kōng
píng kōng
pì kōng
lòu kōng
bù kōng
zhōng kōng
pò kōng
xì kōng
mí kōng
míng kōng
kū kōng
lǐng kōng
shuō kōng
tāo kōng
yǔ kōng
tuō kōng
suǒ kōng
shū kōng
tōu kòng
kuà kōng
fēi kōng
shēng kōng
cuō kōng
hào kōng
bàn kōng
kuǎn kōng
yīn kōng
lián kōng
tán kōng
fáng kōng
luò kōng
chāo kōng
fàng kōng
zhǎng kōng
huí kōng
shí kōng
píng kōng
màn kōng
dà kōng
xuán kōng
tī kōng
sī kōng
kuī kong
tiào kōng
chéng kōng
wēi kōng
kuān kōng
háng kōng
dān kōng
fān kōng
jīng kōng
cháng kōng
shēn kōng
jià kōng
chū kōng
kǔ kōng
lùn kōng
yuán kōng
pī kōng
dāng kōng
yǔ kōng
lián kōng
bī kōng
sān kōng
sì kōng
shén kōng
chōu kòng
lì kōng
pāo kōng
qìng kōng
yān kōng
tuán kōng
pái kōng
xuán kōng
jìng kōng
bái kōng
mài kōng
jiāo kōng
shè kōng
shuō kōng
xián kòng
chèn kòng
bǔ kōng
diāo kōng
pán kōng
gá kōng
yáng kōng
xìng kōng
nì kōng
fā kōng
tà kōng
chuān kōng
qīng kōng
shāo kōng
tī kōng
cuì kōng
zhēn kōng
méi kòng
shū kōng
tòu kōng
⒈ 蚁穴。一说，小洞。
引《庄子·秋水》：“计四海之在天地之间也，不似礨空之在大泽乎？”
成玄英疏：“礨空，蚁穴也。”
陆德明释文：“空音孔。礨孔，小穴也……一云蚁冢也。”
小洞穴。
1.〔～空〕小穴（一说小土堆）。
2.古同“礧”。
空读音：kōng,kòng[ kōng ]1. 不包含什么，没有内容：空洞（ａ．没有内容的；ｂ．物体内部的窟窿）。空泛。空话。空旷。空乏。空空如也。空前绝后。凭空（无根据）。真空（没有任何东西）。
2. 没有结果的，白白地：空跑了一趟。空口无凭。
3. 离开地面的，在地上面的地方：空军。空气。空投。空运。