záo lóng
záo zi
záo qiào
záo mén
záo xū
záo pī
záo pī
záo lì
záo qì
záo xiē
záo péi
záo yǎn
záo tái
záo hén
záo chuān
záo kōng
záo bì
záo háng
záo yíng
záo shuō
záo gài
záo pī
záo jīn
záo rán
záo nèi
záo shì
záo ruì
záo jué
záo yǐn
záo jǐng
záo záo
záo chǔ
záo yì
záo chǐ
záo luò
záo luò
záo kè
záo xué
yàn kōng
héng kōng
shí kōng
pái kōng
yáng kōng
qíng kōng
chí kōng
bái kōng
kū kōng
tán kōng
dì kōng
píng kōng
pāo kōng
mài kōng
xì kōng
niè kōng
dī kōng
céng kōng
jìng kōng
zhí kōng
tuán kōng
yīn kōng
téng kōng
chū kōng
jiāo kōng
yǔ kōng
fáng kōng
fàng kōng
zhōng kōng
chéng kōng
yáng kōng
jǐn kōng
dēng kōng
sī kōng
jià kōng
xīng kōng
jià kōng
hán kōng
yuán kōng
yòu kōng
lóng kōng
huí kōng
diāo kōng
tōu kòng
dùn kōng
tài kōng
chuán kōng
shāo kōng
lǐng kōng
tiān kōng
lòu kōng
tī kōng
yān kōng
zhí kōng
bǔ kōng
shè kōng
cuō kōng
píng kōng
záo kōng
chōu kòng
gū kōng
tuō kōng
zēng kōng
sān kōng
lěi kōng
diū kōng
dào kōng
tī kōng
táo kōng
lián kōng
míng kōng
mí kōng
xū kōng
bì kōng
chuān kōng
chī kōng
shū kōng
yī kōng
tòu kōng
yáo kōng
chāo kōng
xián kòng
lì kōng
fǎ kōng
kuān kōng
kǔ kōng
lì kōng
bàn kōng
tán kōng
sì kōng
tāo kōng
líng kōng
pò kōng
háng kōng
qiàn kōng
kuà kōng
xuán kōng
nián kōng
pī kōng
bù kōng
pán kōng
kuǎn kōng
pín kōng
fēi kōng
huái kōng
cháng kōng
ǎi kōng
qīng kōng
dǎo kōng
shuāng kōng
xíng kōng
jìng kōng
jīng kōng
gāo kōng
xīn kōng
tiào kōng
líng kōng
fān kōng
qīng kōng
shuō kōng
fāng kōng
nà kōng
dǔ kōng
tǔ kōng
lǐng kōng
dāng kōng
dà kōng
lián kōng
yán kōng
xuán kōng
wēi kōng
ná kōng
màn kōng
náng kōng
fān kōng
pū kōng
cuì kōng
lùn kōng
chèn kòng
zhǎng kōng
dān kōng
yǔ kōng
shū kōng
lòu kōng
pī kōng
suǒ kōng
dāng kōng
xuán kōng
zhēn kōng
xī kōng
kuī kong
gá kōng
lǚ kōng
hào kōng
shēng kōng
líng kōng
qìng kōng
bīn kōng
tà kōng
jìng kōng
bī kōng
shēn kōng
luò kōng
xìng kōng
yù kōng
jiǒng kōng
pì kōng
méi kòng
zhuō kōng
nì kōng
yáo kōng
chǒu kòng
shén kōng
chéng kōng
tí kōng
chán kōng
shuō kōng
qióng kōng
liáo kōng
liú kòng
sè kōng
fā kōng
凿空záokōng
(1) 空，谓孔道，引申为道路。开(好工具.)通道路
例于是西北国始通于汉矣，然张骞凿空。——《史记·大宛陈列传》英open a way⒈ 开通道路。
引《史记·大宛列传》：“然张騫凿空，其后使往者皆称博望侯。”
裴駰集解引苏林曰：“凿，开；空，通也。 騫开通西域道。”
唐徐彦伯《胡无人行》：“十月繁霜下，征人远凿空。”
赵朴初《片石集·青铜器》：“凿空汉使惊邛杖，已信西南道可通。”
⒉ 凭空无据；穿凿。
引唐韩愈《答刘秀才论史书》：“巧造语言，凿空构立善恶事迹。”
宋苏轼《上神宗皇帝书》：“今欲凿空访寻水利，所谓即鹿无虞，岂惟徒劳，必大烦扰。”
清顾炎武《日知录·王入于王城不书》：“《路史》以为襄王未尝復国，而王子虎为之居守，此凿空之论。”
凿开通路。
凿záo(1)（名）（～子）挖槽或打孔用的工具。(2)（动）打孔挖掘：～井。(3)（形）〈书〉明确；真实：确～。(4)（动）卯眼。
空读音：kōng,kòng[ kōng ]1. 不包含什么，没有内容：空洞（ａ．没有内容的；ｂ．物体内部的窟窿）。空泛。空话。空旷。空乏。空空如也。空前绝后。凭空（无根据）。真空（没有任何东西）。
2. 没有结果的，白白地：空跑了一趟。空口无凭。
3. 离开地面的，在地上面的地方：空军。空气。空投。空运。