hé zhǐ
hé láng
hé suǒ
hé xǔ
hé sì
hé shù
hé qī
hé suàn
hé chá
hé zì
hé yuán
hé xìng
hé diǎn
hé xiāo
hé lǐ
hé róng
hé yīn
hé nà
hé láo
hé zhì
hé yóu
hé hé
hé yì
hé qí
hé gǔ
hé hū
hé qióng
hé ruò
hé mǎn
hé yǐ
hé zú
hé yǒu
hé cháng
hé guó
hé cóng
hé shì
hé dāng
hé xiàn
hé dào
hé fěn
hé zhě
hé fàn
hé chì
hé hù
hé luó
hé shì
hé jí
hé kān
hé rén
hé chù
hé wèi
hé kuàng
hé jù
hé yáo
hé wèn
hé shí
hé qú
hé wù
hé dú
hé zāi
hé bì
hé tú
hé dài
hé shū
hé cháng
hé kān
hé shāng
hé lùn
hé fáng
hé de
hé wèi
hé yōng
hé dàn
hé tán
hé jù
hé xiào
hé qǐ
hé rú
hé nǎi
hé bù
hé xǔ
hé rì
hé jū
hé jù
hé wù
hé yǐ
hé sì
hé lóu
hé cí
hé yòng
hé gān
hé shuí
hé xū
hé gū
hé yì
hé nài
hé gé
hé kǔ
hé qǔ
hé xiá
hé zé
hé gù
hé yǔ
hé děng
hé suàn
hé liú
hé shěng
hé zài
hé cháng
hé chì
hé fán
hé xiàng
hé wéi
hé céng
dú zì
jìng zì
gǎn zì
kōng zì
jǐn zì
gōng zì
dú zì
qīn zì
gǔ zì
zhī zì
lái zì
yóu zì
yǒu zì
lìng zì
gù zì
jìng zì
àn zì
huì zì
jìng zì
qiě zì
shēng zì
jǐn zi
gēng zì
bié zì
yóu zì
gè zì
chū zì
gù zì
běn zì
yī zì
sī zì
cóng zì
cái zì
wǒ zì
gǔ zì
gù zì
suǒ zì
hé zì
shàng zì
guǎn zì
shēn zì
yuán zì
jìng zì
sān zì
xiān zì
pàn zì
wǎng zì
⒈ 何以，因何。
引《史记·张释之冯唐列传》：“文帝輦过，问唐曰：‘父老何自为郎？家何在？’”
《汉书·张良传》：“吾求公，避逃我，今公何自从吾儿游乎？”
宋苏轼《司马温公神道碑》：“公以文章名於世而以忠信自结人主，朝廷知之可也，四方之人，何自知之？”
1. 疑问代词（ａ．什么，如“何人？”ｂ．为什么，如“何必如此？”ｃ．哪样，怎样，如“何不？”“何如？”ｄ．哪里，如“何往？”ｅ．发表反问，如“何乐而不为？”）。
2. 副词，多么：何其壮哉！
3. 姓。
自读音：zì自zì(1)（代）自己：～爱｜～备｜～便｜～费｜～供｜～家｜～荐｜～救｜～勉｜～弃｜～谦｜～强｜～杀｜～述｜～诉｜～习｜～信｜～省｜～许｜～选｜～学｜～专｜～足｜～不量力｜～掘坟墓｜～鸣清高｜～投罗网｜～我批评｜～言～语｜～作聪明。(2)（副）自然；当然：～不待言｜～当努力｜～有公道。自zì（介）从；由：～古｜～外｜～小｜～远而近。