hé guó
hé chì
hé luó
hé chì
hé yǐ
hé gǔ
hé jù
hé fàn
hé kān
hé yáo
hé yuán
hé gān
hé gù
hé shū
hé xū
hé jū
hé bì
hé dào
hé zhǐ
hé yóu
hé nà
hé xìng
hé cí
hé wéi
hé cháng
hé dài
hé hù
hé wèn
hé nài
hé nǎi
hé lóu
hé děng
hé wèi
hé yǐ
hé mǎn
hé shí
hé zāi
hé zài
hé kǔ
hé sì
hé tán
hé zhě
hé wèi
hé suàn
hé suàn
hé zhì
hé shì
hé yòng
hé xiàng
hé yīn
hé cóng
hé rú
hé dāng
hé shāng
hé zú
hé shěng
hé sì
hé qī
hé bù
hé zé
hé láng
hé shù
hé qú
hé xiá
hé shuí
hé xǔ
hé céng
hé fěn
hé rì
hé liú
hé jí
hé fán
hé dú
hé qǔ
hé ruò
hé shì
hé róng
hé qí
hé rén
hé dàn
hé kān
hé yì
hé tú
hé gū
hé cháng
hé diǎn
hé chù
hé chá
hé cháng
hé yǒu
hé yǔ
hé fáng
hé qióng
hé hū
hé kuàng
hé suǒ
hé xiāo
hé lùn
hé de
hé wù
hé xiàn
hé jù
hé wù
hé xiào
hé yì
hé zì
hé lǐ
hé gé
hé láo
hé hé
hé yōng
hé qǐ
hé xǔ
hé jù
⒈ 后以“何怙”借指丧父。
引《诗·小雅·蓼莪》：“无父何怙，无母何恃。”
宋范仲淹《求追赠考妣状》：“窃念臣襁褓之中，已丁何怙，鞠养在母，慈爱过人。”
1. 疑问代词（ａ．什么，如“何人？”ｂ．为什么，如“何必如此？”ｃ．哪样，怎样，如“何不？”“何如？”ｄ．哪里，如“何往？”ｅ．发表反问，如“何乐而不为？”）。
2. 副词，多么：何其壮哉！
3. 姓。
怙读音：hù怙hù（动）〈书〉领先。