hòu jiā
hòu shǐ
hòu bō
hóu bó
hóu jué
hòu shì
hòu gōng
hòu fēng
hóu fú
hòu mù
hòu dào
hòu ráng
hòu qí
hóu mén
hòu diàn
hòu jí
hòu tóu
hóu qīng
hóu gāng
hóu bái
hòu yú
hòu shè
hòu dù
hòu gāng
hòu wáng
hòu bù
hòu guó
hòu wèi
hòu guī
hòu jī
hóu yìn
hòu zhě
lóng bó
zōng bó
xián bó
xiān bó
jù bó
wén bó
zhōu bó
shè bó
péng bó
xiàng bó
láng bó
zhī bó
yú bó
sàn bó
méi bó
shān bó
fēng bó
zhòng bó
shī bó
shū bai
jiǔ bó
piān bó
qiān bó
zhǔ bó
hé bó
jù bó
èr bó
jiāng bó
fēng bó
mù bó
shī bó
dà bó
gǔ bó
lǎo bó
àn bó
jī bó
ā bó
bā bó
dù bó
jùn bó
shì bó
méng bó
xī bó
qí bó
yáng bó
bèn bó
guàn bó
fān bó
luò bó
xiàn bó
qiān bǎi
cài bó
guān bó
cháng bó
suì bó
tǔ bó
guǐ bó
tíng bó
tú bó
chán bó
hóu bó
yú bó
bāng bó
dū bó
xiǎo bó
wǔ bó
shào bó
gēng bó
xióng bó
sì bó
zhù bó
jǐng bó
huān bó
hù bó
huá bó
nán bó
qiū bó
xuē bó
shù bó
yān bó
cóng bó
fāng bó
cí bó
biǎo bó
cháng bó
gē bó
hǎi bó
qiáng bó
huǒ bó
hóng bó
guó bó
sēn bó
kāng bó
shì bó
huáng bó
chóng bó
yǎn bó
míng bó
jī bó
tà bó
nǚ bó
yù bó
chēng bó
hé bó
jiàng bó
lí bó
jī bó
méi bó
⒈ 侯爵与伯爵。
引《周礼·春官·典命》：“侯伯七命，其国家宫室车旗衣服礼仪皆以七为节。子男五命。”
⒉ 泛指诸侯。
引汉班固《答宾戏》：“曩者王涂芜秽， 周失其驭，侯伯方轨，战国横騖。”
《周礼·文闵明武宣诸子传论》：“且夫列封疆，建侯伯，择贤能，置牧守，循名虽曰异轨，责实抑亦同归。”
⒊ 诸侯之长。
引《书·周官》：“内有百揆四岳，外有州牧侯伯。”
孔传：“外置州牧十二及五国之长。”
《国语·周语下》：“祚四岳国，命以侯伯，赐姓曰‘ 姜 ’、氏曰‘ 有吕 ’。”
韦昭注：“尧以四岳佐禹有功，封之於吕，命为侯伯，使长诸侯也。”
《左传·僖公元年》：“凡侯伯，救患、分灾、讨罪，礼也。”
汉潘勗《册魏公九锡文》：“又命晋文，登为侯伯。”
侯爵与伯爵。泛指诸侯。
1. 封建制度五等爵位的第二等：侯爵。侯门。公侯。封侯。诸侯。
2. 古代用作士大夫之间的尊称。
3. 姓。
伯读音：bǎi,bó[ bó ]1. 兄弟排行次序：伯仲（指兄弟的次第，喻事物不相上下）。
2. 父亲的哥哥：伯伯。伯父。伯母。
3. 对父辈戚友的尊称：老伯。世伯。
4. 封建制度五等爵位的第三等：伯爵。
5. 旧时对文章、道德足为表率者的尊称：“海内文章伯”。
6. 姓。