láo qú
láo sī
láo lái
láo yí
láo lái
láo xiǎng
láo bìng
láo bèi
láo shì
láo jì
láo shāng
láo xíng
láo xīn
láo zhǔ
láo mó
láo yì
láo xiào
láo qín
láo sǔn
láo zī
láo gōng
láo yín
láo nóng
láo juàn
láo zhèng
láo yì
láo cáo
láo dùn
láo fá
láo zhuō
láo yàn
láo yì
láo jīn
láo jiǒng
láo lèi
láo cuì
láo dāo
láo huǐ
láo jié
láo fá
láo lóng
láo qíng
láo wèn
láo yuàn
láo pí
láo rǎo
láo néng
láo qiān
láo jiǔ
láo bà
láo cì
láo gē
láo yú
láo bīng
láo fāng
láo jié
láo píng
láo jiù
láo rǔ
láo qū
láo kǎo
láo bù
láo rǒng
láo dòng
láo mín
láo nüè
láo shī
láo zuì
láo jī
láo miǎn
láo zhèng
láo jù
láo zhī
láo chén
láo bì
láo chéng
láo bǎo
láo rǎng
láo rén
láo juàn
láo jiù
láo kǔ
láo kùn
láo jūn
láo kè
láo láo
láo lì
láo xīn
láo xūn
láo zūn
láo jià
láo wù
láo dào
láo zhǐ
láo jiào
láo gǎi
láo chéng
láo fán
láo jué
láo zuò
láo lù
láo shén
láo shēng
láo ài
láo tú
láo liè
láo wèi
láo xù
láo cuì
láo fèi
lǔ zhuō
chī zhuō
dùn zhuō
qiān zhuō
lòu zhuō
àn zhuō
pí zhuō
chōng zhuō
nèi zhuō
kuàng zhuō
gōng zhuō
jiǎn zhuō
xiè zhuō
gàng zhuō
chí zhuō
bǎi zhuō
cū zhuō
chí zhuō
bǐ zhuō
cū zhuō
lǔ zhuō
gū zhuō
gǔ zhuō
qǔ zhuō
lǎn zhuō
bǐ zhuō
zhì zhuō
jiān zhuō
lǎo zhuō
chǒu zhuō
hān zhuō
cī zhuō
niù zhuō
guǐ zhuō
jiū zhuō
zuò zhuō
zhì zhuō
sù zhuō
láo zhuō
kǒu zhuō
nú zhuō
qiǎn zhuō
bèn zhuō
qín zhuō
níng zhuō
bào zhuō
cáng zhuō
wěi zhuō
sì zhuō
pǔ zhuō
shǒu zhuō
duǎn zhuō
chī zhuō
yǐn zhuō
fàn zhuō
yú zhuō
shū zhuō
wán zhuō
《书•周官》：“作德心逸日休，作伪心劳日拙。”谓人做hAo86.坏事，费尽心机，而越来越显得窘困。后以“劳拙”谓徒费心力。
⒈ 谓人做坏事，费尽心机，而越来越显得窘困。后以“劳拙”谓徒费心力。
引《书·周官》：“作德心逸日休，作伪心劳日拙。”
清梅曾亮《书＜后汉书＞后》：“圣人忧之，於是有饮射之典，有儺蜡之礼，有月吉读法之令。奔走之，驰骤之，而不惮其劳拙。”
劳láo(1)人类创造物质或精神财富的活动：劳动。劳力。劳逸。功劳（功业，成绩）。按劳分配。(2)辛苦，辛勤：劳苦。劳顿（劳累困顿）。劳瘁（劳累病苦）。劳碌（事情多而辛苦）。劳心。疲劳。烦劳。任劳任怨。(3)劳动者的简称：劳工（旧时指工人）。劳资。(4)用力：劳苦功高。勤劳。徒劳无功。(5)用言语或实物慰问：慰劳。劳军（慰劳军队）。
拙读音：zhuō拙zhuō(1)（形）笨：～笨｜手～｜眼～。(2)（形）谦辞；称自己的（文章、见解等）：～笔｜～译｜～著｜～作。