guǎ yù
guǎ mín
guǎ hè
guǎ fāng
guǎ huǐ
guǎ ǒu
guǎ dàn
guǎ bái
guǎ sǎo
guǎ mèi
guǎ fá
guǎ qù
guǎ wéi
guǎ chù
guǎ lí
guǎ ài
guǎ tài
guǎ tú
guǎ lǎo
guǎ chén
guǎ zhuàng
guǎ zhù
guǎ lǎo
guǎ méng
guǎ qíng
guǎ ruò
guǎ xué
guǎ huān
guǎ dé
guǎ àn
guǎ bó
guǎ kè
guǎ qiàn
guǎ yuē
guǎ xiōng
guǎ duàn
guǎ xiān
guǎ yú
guǎ fu
guǎ dàn
guǎ qì
guǎ yíng
guǎ tè
guǎ guò
guǎ yóu
guǎ qiǎn
guǎ sè
guǎ yán
guǎ lā
guǎ chéng
guǎ gōng
guǎ huáng
guǎ liè
guǎ jū
guǎ shěn
guǎ tóu
guǎ lǜ
guǎ yuàn
guǎ lòu
guǎ chóu
guǎ ǒu
guǎ nián
guǎ dú
guǎ shì
guǎ wèi
guǎ dàn
guǎ néng
guǎ zhī
guǎ mǔ
guǎ jiàn
guǎ jūn
guǎ qī
guǎ hé
guǎ mào
guǎ shòu
guǎ zhì
guǎ xìn
guǎ móu
guǎ zǐ
guǎ qīng
guǎ jiāo
guǎ jiāng
guǎ shuāng
guǎ fù
guǎ hàn
guǎ gū
guǎ lì
guǎ là
guǎ shuāng
guǎ chóu
guǎ xiá
guǎ là
guǎ hú
guǎ cù
guǎ cǎo
guǎ lì
guǎ shǎo
guǎ mò
guǎ ēn
guǎ wén
guǎ fū
guǎ nè
guǎ fā
guǎ yǔ
guǎ chóu
guǎ hé
guǎ mìng
guǎ jiǔ
guǎ shí
guǎ dǎng
guǎ rén
guī hè
shuāng hè
méi hè
fèng hè
guī hè
chú hè
diào hè
kòng hè
shòu hè
jī hè
gǎo hè
huà hè
lí hè
fēng hè
mù hè
yù hè
lù hè
sōng hè
jià hè
yù hè
bái hè
yě hè
qín hè
xiǎng hè
líng hè
jīng hè
chǒng hè
xiǎng hè
dú hè
yì hè
xuán hè
fǎng hè
qīng hè
ruì hè
chóng hè
gū hè
yuán hè
liáo hè
hóng hè
shā hè
xuě hè
shǐ hè
diào hè
tuó hè
hú hè
fēng hè
huáng hè
huī hè
pēng hè
yún hè
guàn hè
bié hè
xiān hè
xuān hè
wèi hè
kuà hè
qī hè
lóng hè
qí hè
shuǐ hè
yī hè
hǎi hè
luán hè
shēng hè
guǎ hè
⒈ 失偶之鹤。亦以喻失偶者。
引汉王褒《洞箫赋》：“孤雌寡鹤，娱优乎其下兮。春禽群嬉，翱翔乎其颠。”
南朝齐陆厥《李夫人及贵人歌》：“寡鹤羈雌飞且上，雕梁翠壁网蜘蛛。”
唐白居易《松下琴赠客》诗：“寡鹤当徽怨，秋泉应指寒。”
失偶的鹤。比喻丧失配偶的人。
寡guǎ(1)（形）少；缺少（跟‘众、多’相对）：～欢｜沉默～言｜～不敌众｜孤陋～闻。(2)（形）淡而无味：清汤～水。(3)（形）妇女死了丈夫：守～｜～居。
鹤读音：hè鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。