shè gōng
shè yuán
shè jì
shè mù
shè xì
shè shǔ
shè tuán
shè sài
shè lín
shè jiāo
shè kè
shè xué
shè zǎi
shè wēng
shè sǐ
shè shì
shè qíng
shè wéi
shè yuán
shè miào
shè qún
shè lì
shè zōng
shè qū
shè bó
shè rén
shè nán
shè gǔ
shè qián
shè běi
shè huì
shè tán
shè jì
shè cāng
shè shī
shè gǎo
shè míng
shè zhǎng
shè jiào
shè xī
shè yàn
shè shén
shè guǐ
háng miào
fù miào
yí miào
láng miào
shuǐ miào
zhōu miào
zōng miào
shuāng miào
yí miào
yè miào
shì miào
tiān miào
tǎ miào
qīng miào
wén miào
líng miào
huī miào
jiāo miào
cí miào
kū miào
gào miào
sài miào
tiāo miào
jí miào
yuè miào
fú miào
tíng miào
qī miào
tán miào
yuán miào
xiǎo miào
fù miào
fó miào
tài miào
gōng miào
huǐ miào
yě miào
xiān miào
gāo miào
zǔ miào
jì miào
qún miào
xué miào
chǔ miào
cháo miào
shén miào
yǔ miào
qǐn miào
sān miào
jìn miào
èr miào
qún miào
bié miào
guàn miào
dēng miào
líng miào
cí miào
kǒng miào
dà miào
fáng miào
mí miào
guàng miào
hè miào
shèng miào
wǔ miào
kǎo miào
bào miào
gōng miào
shè miào
lóng miào
zhào miào
kān miào
yì miào
xiǎng miào
qiān miào
jiǔ miào
sì miào
⒈ 社与宗庙。
引《宋书·武帝纪论》:“晋自社庙南迁,禄去王室,朝权国命,递归台辅。”
⒉ 旧时祭祀土地神之庙。
引《晋书·郭璞传》:“璞曰:‘得健夫二三十人,皆持长竿,东行三十里,有丘林社庙者,便以竿拍打,当得一物,宜急持归。’”
鲁迅《彷徨·长明灯》:“听说:有一天他的祖父带他进社庙去,教他拜社老爷、瘟将军、王灵官老爷,他就害怕了,硬不拜,跑了出来,从此便有些怪。”
社shè(1)(名)共同工作或生活的一种集体组织:报~|合作~。(2)(名)古代把土神和祭土神的地方、日子和祭礼都叫社:春~|~日|~稷。
庙读音:miào庙miào(1)(名)旧时供祖宗神位的处所:宗~|家~。(2)(名)供神佛或历史上有名人物的处所:土地~|孔~。(3)(名)庙会:赶~。