shè gǎo
shè xī
shè wéi
shè qián
shè xì
shè běi
shè tán
shè yuán
shè xué
shè cāng
shè shén
shè gōng
shè zǎi
shè zōng
shè nán
shè qū
shè zhǎng
shè rén
shè míng
shè yuán
shè shǔ
shè shī
shè yàn
shè guǐ
shè gǔ
shè qún
shè lín
shè tuán
shè lì
shè jì
shè jiào
shè jiāo
shè qíng
shè kè
shè sài
shè sǐ
shè miào
shè jì
shè huì
shè shì
shè mù
shè wēng
shè bó
kǒng yàn
chú yàn
jīn yàn
hǎi yàn
yīng yàn
yù yàn
chān yàn
ní yàn
cì yàn
shì yàn
nán yàn
shí yàn
sān yàn
liù yàn
yǔ yàn
qǐ yàn
hóng yàn
fēi yàn
pú yàn
ān yàn
xián yàn
běi yàn
huān yàn
wén yàn
qǐn yàn
yǐn yàn
zé yàn
jiā yàn
xiǎng yàn
yuè yàn
guān yàn
rǔ yàn
xīn yàn
fù yàn
shè yàn
huāng yàn
chāi yàn
cháo yàn
chūn yàn
xiāo yàn
bīn yàn
xiǎng yàn
gāo yàn
hòu yàn
fáng yàn
xuán yàn
mì yàn
qì yàn
shāng yàn
zǐ yàn
hān yàn
jiǔ yàn
jīng yàn
yōu yàn
zhé yàn
yù yàn
kǎi yàn
hè yàn
shè yàn
láo yàn
lǚ yàn
zǔ yàn
guǎng yàn
chóu yàn
péng yàn
cǎi yàn
táng yàn
yí yàn
máo yàn
liáng yàn
lǐ yàn
dài yàn
kuǎn yàn
hàn yàn
hú yàn
mù yàn
⒈ 燕子春社时来，秋社时去。故有“社燕”之称。
引唐羊士谔《郡楼晴望》诗：“地远秦人望，天晴社燕飞。”
宋苏轼《送陈睦知潭州》诗：“有如社燕与秋鸿，相逢未稳还相送。”
清方文《雨夜宿宋玉叔署斋分韵明日将，之宛陵》诗：“官轻如社燕，南北任孤飞。”
社shè(1)（名）共同工作或生活的一种集体组织：报～｜合作～。(2)（名）古代把土神和祭土神的地方、日子和祭礼都叫社：春～｜～日｜～稷。
燕读音：yàn,yān[ yàn ]1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。