shè kè
shè cāng
shè yuán
shè gōng
shè rén
shè xì
shè shén
shè tuán
shè guǐ
shè lì
shè jiào
shè xué
shè wéi
shè yàn
shè shì
shè zōng
shè shī
shè jì
shè huì
shè qún
shè zhǎng
shè qián
shè jiāo
shè wēng
shè gǔ
shè běi
shè sǐ
shè xī
shè sài
shè qū
shè lín
shè miào
shè míng
shè nán
shè zǎi
shè bó
shè shǔ
shè tán
shè gǎo
shè yuán
shè qíng
shè jì
shè mù
cí zōng
quán zōng
qiáng zōng
yí zōng
kě zōng
rú zōng
yì zōng
chán zōng
kāi zōng
hé zōng
lòu zōng
páng zōng
cháo zōng
jiǔ zōng
fǎn zōng
máo zōng
huǐ zōng
jiǎng zōng
běn zōng
zǔ zong
bǎi zōng
shì zōng
gāo zōng
háo zōng
nán zōng
lián zōng
tái zōng
yǒu zōng
jiàn zōng
shè zōng
yīn zōng
mì zōng
shí zōng
cháng zōng
mìng zōng
guì zōng
xīn zōng
ruǎn zōng
xié zōng
huá zōng
běi zōng
gǔ zōng
wú zōng
lóng zōng
yīn zōng
juàn zōng
zhèng zōng
fù zōng
dà zōng
hái zōng
dài zōng
gōng zōng
léi zōng
fù zōng
guī zōng
wài zōng
dài zōng
tài zōng
shì zōng
yī zōng
hé zōng
lǜ zōng
èr zōng
yōu zōng
zhēn zōng
yí zōng
jiào zōng
wén zōng
dān zōng
mí zōng
tóng zōng
quán zōng
liù zōng
dù zōng
duó zōng
xué zōng
kōng zōng
huáng zōng
cí zōng
jì zōng
yú zōng
bā zōng
pín zōng
kuàng zōng
dì zōng
shān zōng
⒈ 古谓军社与迁主。
引《周礼·春官·肆师》：“凡师甸，用牲于社宗，则为位。”
郑玄注：“社，军社也；宗，迁主也。”
孙诒让正义：“注云‘社，军社也’者，据《小宗伯》云‘大师立军社也’；云‘宗，迁主也’者，《小宗伯》注云‘迁主曰祖’，祖宗一也。”
社shè(1)（名）共同工作或生活的一种集体组织：报～｜合作～。(2)（名）古代把土神和祭土神的地方、日子和祭礼都叫社：春～｜～日｜～稷。
宗读音：zōng宗zōng(1)（名）祖宗：列祖列～。(2)（名）家族；同一家族：～庙｜～室｜～弟｜～兄｜～族。(3)（名）宗派；派别：正～｜～派主义。(4)（名）宗旨：开～明义｜万变不离其～。(5)（动）在学术或文艺上效法：他的唱工～的是梅派。(6)（名）为众人所师法的人物：文～。(7)（量）一～心事｜一～大案。(8)姓。