yán jié
yán chī
yán jìng
yán pí
yán mèi
yán yǎ
yán zī
yán chǒu
yán yàn
yán sēn
yán qiàn
yán mí
yán dào
yán gē
yán shū
yán yǔ
yán měi
yán nuǎn
yán shēng
yán zhuàng
yán chàng
yán tán
yán yīn
yán miào
yán shǒu
yán yán
yán chī
yán huá
yán shàn
yán hǎo
yán lì
yán qiǎo
yán wǔ
yán jié
yán chàng
lòu chǒu
jiù chǒu
xiǎo chǒu
cū chǒu
lián chǒu
huò chǒu
huǐ chǒu
yuán chǒu
zhā chǒu
nòng chǒu
guǐ chǒu
wǔ chǒu
róng chǒu
jǐ chǒu
hǎo chǒu
diū chǒu
chū chǒu
cán chǒu
wén chǒu
yán chǒu
dī chǒu
fú chǒu
níng chǒu
jiàn chǒu
qī chǒu
qī chǒu
wú chǒu
xiū chǒu
lèi chǒu
guǐ chǒu
nǚ chǒu
qún chǒu
zēng chǒu
duǎn chǒu
liáo chǒu
xuě chǒu
jiā chǒu
hēi chǒu
suī chǒu
yà chǒu
bái chǒu
qún chǒu
èr chǒu
sī chǒu
qí chǒu
lèi chǒu
áo chǒu
měi chǒu
gòu chǒu
zhē chǒu
huā chǒu
xiàn chǒu
xiōng chǒu
zhā chǒu
jiǔ chǒu
chū chǒu
liàng chǒu
xié chǒu
dīng chǒu
cū chǒu
jí chǒu
bū chǒu
qián chǒu
lòu chǒu
dà chǒu
miù chǒu
xiǎn chǒu
guǐ chǒu
xiàn chǒu
yì chǒu
yí chǒu
⒈ 美和丑。
引唐吴兢《贞观政要·公平》：“能以古之哲王，鉴於己之行事，则貌之妍丑宛然在目；事之善恶自得於心。”
清惠周惕《赠维扬顾书宣》诗：“人生眉眼不自见，愿以妍丑烦青铜。”
妍yán（形）〈书〉美丽（跟‘媸’相对）：春光明媚；百花争～。
丑读音：chǒu[ chǒu ]
1.地支的第二位，属牛。
2.用于计时：丑时（凌晨一点至三点）。
3.传统戏剧角色名：丑角。丑旦。
4.相貌难看：丑陋。
5.可厌恶的，可耻的，不光荣的：丑化。丑恶。丑闻。丑态百出。跳梁小丑。