míng suǒ
míng yīng
míng shì
míng gòng
míng dào
míng xiāng
míng sè
míng ān
míng mì
míng chōng
míng chèn
míng bǎo
míng chén
míng pèi
míng qiǎng
míng qì
míng xīn
míng huàn
míng hé
míng xū
míng fú
míng yán
míng lù
míng cáng
míng shì
míng mì
míng shān
míng gǔ
míng wán
míng jì
míng zuò
míng jiàn
míng máng
míng sōu
míng zhé
míng yú
míng zé
míng tǎo
míng hūn
míng hūn
míng cān
míng gǔ
míng kè
míng líng
míng xiǎng
míng chūn
míng zhì
míng chóu
míng qiú
míng zhì
míng méi
míng líng
míng jì
míng rán
míng yuán
míng zī
míng qìng
míng yù
míng tōng
míng ài
míng zhào
míng huà
míng tú
míng àn
míng jīn
míng kōng
míng chāo
míng cái
míng jí
míng shēng
míng xíng
míng wèi
míng shén
míng wēi
míng sī
míng míng
míng hēi
míng yǔ
míng mù
míng mò
míng qián
míng qū
míng dùn
míng fǔ
míng máng
míng chà
míng shì
míng zhēng
míng yōu
míng mò
míng yán
míng guó
míng fēn
míng xū
míng wáng
míng miè
míng lù
míng miǎn
míng qī
míng gōng
míng chǔn
míng wū
míng jué
míng mèi
míng yáng
míng jī
míng jìng
míng fán
míng yè
míng jiè
míng xuě
míng qī
míng zhuī
míng è
míng gǔ
míng ào
míng tán
míng xiǎn
míng zhù
míng mù
míng dào
míng xuàn
míng lì
míng zhái
míng huì
míng fēi
míng yī
míng hǎi
míng qù
míng huǒ
míng huì
míng dàn
míng miǎo
míng yù
míng guān
míng yù
míng shòu
míng qiáng
míng tóng
míng zhōng
míng zhí
míng hóng
míng wù
míng guǒ
míng sī
míng yuàn
míng yòu
míng qióng
míng yì
míng shù
míng qiáng
míng cáo
míng yī
míng mí
míng wú
míng fú
míng zhēn
míng shì
míng líng
míng hún
míng mò
míng quán
míng dìng
míng jiān
míng fú
míng mò
míng jí
míng gǎn
míng zhū
míng kuàng
míng zhào
míng bó
míng zhǐ
míng è
míng jūn
míng méng
míng bào
míng dé
míng qì
míng yì
míng yīn
kūn mò
chì mò
zhe mò
shuāi mò
wú mò
náng mò
zhē mò
suǒ mò
zǎo mò
qiè mò
yuē mo
mí mò
dà mò
cuò mò
jí mò
wēi mò
gōng mò
wén mò
zhé mò
gàn mò
jìng mò
wǎn mò
dàn mò
jì mò
wǎn mò
jiè mò
mèi mò
qiě mò
báo mò
cháo mò
mán mò
qióng mò
pà mò
móu mò
àn mù
yuē mò
shé mò
hé mò
qià mò
ǎn mò
pò mò
rǔ mò
guǎng mò
ān mò
shèn mò
chí mò
gǎn mò
liào mò
míng mò
wǎng mò
luò mò
hūn mò
⒈ 昏暗的暮色。莫，“暮”的古字。
引唐宋之问《陪群公登箕山赋得群字》诗：“许由去已远，冥莫见幽坟。”
苏曼殊《耶婆提病中，末公见示新作，伏枕奉答，兼呈旷处士》诗：“江南春已晚，淑景付冥莫。”
⒉ 指阴间，鬼神世界。
引宋苏舜钦《滕子京哀辞》：“冥莫知谁主，贤愚岂更分。江头送丹旐，哭向九华云。”
宋沉括《梦溪笔谈·乐律一》：“鬼神之情，当以类求之。朱弦越席，太羹明酒，所以交于冥莫者，异乎养道，此所以变其律也。”
冥míng(1)（形昏暗：幽～｜晦～。(2)（形）深奥；深沉：～思｜～想。(3)（形）糊涂；愚昧：～顽。(4)（名）迷信的人称人死以后进入的世界；阴间：～钞｜～府。
莫读音：mò,mù[ mò ]1. 不要：莫哭。
2. 没有，无：莫大。莫非。莫名其妙（亦作“莫明其妙”）。
3. 不，不能：莫如。莫逆。莫须有。莫衷一是（不能得出一致的结论）。爱莫能助。
4. 古同“漠”，广大。
5. 姓。