míng yán
míng jiè
míng qù
míng yè
míng shòu
míng miǎn
míng yì
míng zhào
míng mò
míng jī
míng fǔ
míng zhēn
míng jūn
míng jīn
míng zhū
míng chóu
míng zhé
míng fán
míng guǒ
míng huì
míng xiāng
míng jìng
míng shù
míng hēi
míng mù
míng líng
míng kè
míng chà
míng qióng
míng mò
míng yù
míng zhào
míng zé
míng pèi
míng sī
míng jiān
míng zuò
míng yuán
míng yōu
míng cáo
míng lì
míng tú
míng hūn
míng yì
míng rán
míng qì
míng mì
míng yī
míng wáng
míng chǔn
míng dùn
míng qì
míng xū
míng máng
míng zhǐ
míng wēi
míng qū
míng hóng
míng yáng
míng gǔ
míng ài
míng chén
míng dé
míng qiáng
míng sè
míng hún
míng yīn
míng xīn
míng gǔ
míng bó
míng shén
míng hūn
míng lù
míng míng
míng qiáng
míng jiàn
míng huǒ
míng yīng
míng guān
míng è
míng cái
míng dào
míng chāo
míng fēi
míng zhì
míng sī
míng yù
míng hǎi
míng gǎn
míng wán
míng qī
míng yán
míng fú
míng mí
míng qiǎng
míng mò
míng tóng
míng gǔ
míng yù
míng zhōng
míng xū
míng bào
míng xuàn
míng hé
míng mò
míng jì
míng è
míng sōu
míng xiǎn
míng miè
míng dàn
míng zī
míng fēn
míng wèi
míng shān
míng jí
míng tōng
míng qī
míng kōng
míng huà
míng qián
míng líng
míng shì
míng cáng
míng xíng
míng jué
míng zhì
míng yǔ
míng dào
míng zhuī
míng zhù
míng yuàn
míng méng
míng quán
míng jí
míng tán
míng shì
míng zhēng
míng guó
míng méi
míng lù
míng líng
míng bǎo
míng shì
míng qiú
míng yòu
míng zhái
míng wú
míng fú
míng máng
míng gōng
míng àn
míng xuě
míng huàn
míng gòng
míng kuàng
míng chōng
míng cān
míng wū
míng jì
míng tǎo
míng dìng
míng shì
míng suǒ
míng chūn
míng ào
míng mù
míng zhí
míng fú
míng shēng
míng wù
míng xiǎng
míng ān
míng yī
míng qìng
míng mì
míng chèn
míng huì
míng miǎo
míng yú
míng mèi
jìn líng
yán líng
dòng líng
jiàn líng
míng líng
hēi líng
yuè líng
xiāng líng
lāo líng
tān líng
zhèn líng
pǎo líng
chéng líng
zhú líng
jià líng
gōng líng
qī líng
huī líng
bà líng
yóu líng
wēi líng
chāo líng
píng líng
piāo líng
piāo líng
bī líng
dōng líng
xiāo líng
qīn líng
jī líng
xuě líng
bīng líng
téng líng
xié líng
dì líng
shuāng líng
gān líng
⒈ 后因称北方之神为“冥凌”。
引《楚辞·大招》：“冥凌浹行，魂无逃只。”
王逸注：“冥，玄冥，北方之神也。凌犹驰也。”
按《礼记·月令》，玄冥为冬神，因亦指司冬之神。凌，也写作“陵”。 南朝齐谢朓《雩祭歌·黑帝一》：“霜鐘鸣，冥陵起。”
《隋书·乐志下》：“玄英启候，冥陵初起。”
宋范成大《雪中苦寒戏嘲》诗：“冥凌分职大间关，辛苦行冬强作难。”
冥míng(1)（形昏暗：幽～｜晦～。(2)（形）深奥；深沉：～思｜～想。(3)（形）糊涂；愚昧：～顽。(4)（名）迷信的人称人死以后进入的世界；阴间：～钞｜～府。
凌读音：líng凌líng(1)（动）侵犯；欺侮：～辱｜盛气～人。(2)（动）逼近：～晨。(3)（动）升高；在空中：～空｜～云｜～霄。(4)（Línɡ）姓。凌líng（名）〈方〉冰（多指块或锥状的）：冰～。